Özkalaycı, Nurhat | Aydın, Hamit

Article | 2017 | Clinical Dentistry and Research41 ( 1 ) , pp.27 - 35

Özkalaycı, Nurhat | Yetmez, Mehmet

Article | 2017 | 7tepe Klinik13 ( 1 ) , pp.13 - 16

Amaç: Çalışmanın amacı ortodontik yüz maskesi kullanım süresi ve düzenini takip etmek amacıyla yüz maskesinin alın kısmına takılan yeni bir izleme sisteminin sunulması ve değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntem: Yeni izleme sistemi ana gövde, yuva kapağı ve sensör olmak üzere 3 ana parçadan oluşmaktadır. Ana gövde iki adet yan sabitleyici, bir adet orta sabitleyici, sensör takma yuvası ve sekiz vida deliğinden oluşmaktadır. Ana gövdedeki tüm parçaların yerleştirilmesini takiben sensör programlanmış ve yuvaya yerleştirilmiştir daha sonra kapak sabitlenmiştir. Sistem laboratuvar koşullarında test edilmiştir.Bulgular: Çalışma sonunda elde . . . edilen verinin detaylı analizi göstermiştir ki izleme sistemi takma ve sökme süreçlerini doğru bir şekilde takip etmektedir. Yeni tipteki ortodontik yüz maskesi takma sürelerini ve düzenini izleyebilmektedir. Sonuç: Yüz maskesi tedavisi sagital yöndeki üst çene yetersizliğinin düzeltilmesinde elzemdir. Toplam kullanım süresi ve düzenli kullanım ortodontik ve ortopedik tedavinin başarısını etkileyen temel faktörlerdir. Objektif ve bilimsel olarak bu sürecin izlenmesi bu meşakkatli, uzun ve pahalı tedavide klinisyenlere büyük katkı sağlayacaktır. Bu çalışmanın sonucu göstermiştir ki yeni izleme sistemi yüz maskesi kullanımı için uygundur. Introduction: The aim of this study is to present and evaluate a new monitoring system attached to forehead part of face mask for tracking orthodontic face mask usage time and regularity. Methods: The new monitoring system consists of three main parts as main body, slot cover and sensor. The main body includes two lateral fixer, a median fixer, sensor insertion slot and eight screw holes. After completing the assembly procedure for the main part, the sensor is programmed and inserted to its slot and then the cover is screwed. The system was tested under laboratory condition.Results: Detailed analysis of the post study data showed that the system measured the attachment and detachment period correctly. The new type orthodontic face mask can monitor the wearing time and regularity.Conclusion: Face mask therapy is a crucial for correction of sagittal maxillary deficiency. Total wearing time and regularity is main factors to reach to a success level of this orthodontic and orthopedic treatment. Objective and scientific monitoring system proposed here may help the clinicians for difficult, long and expensive treatment. Conclusion of present study show that the system proposed is suitable for the further face mask usage Daha fazlası Daha az

Koçak, Mustafa Murat | Koçak, Sibel | Oktay, Elif Aybala | Aktuna, Serkan | Yaman, Sis Darendeliler

Other | 2010 | Gülhane Tıp Dergisi52 ( 2 ) , pp.96 - 99

Bu çalışmanın amacı farklı kalınlıklarda yerleştirilen beyaz mineral trioksit agregat, mineral trioksit agregat, gri mineral trioksit agregat ve ışıkla sertleşen cam iyonomer simanın devital ağartma işlemlerinde bariyer maddesi olarak kullanımlarının etkinliğinin değerlendirilmesidir. Çalışmada 130 adet yeni çekilmiş, çürüksüz, daimi tek köklü insan üst çene kanin dişi kullanıldı. Dişler rastgele altı gruba ve pozitif ile negatif kontrol gruplarına ayrıldı. Deney grupları 1, 2 ve 3'deki örneklere sırasıyla 2 mm kalınlıkta beyaz mineral trioksit agregat, gri mineral trioksit agregat ve ışıkla sertleşen cam iyonomer siman yerleştirild . . .i. Deney grupları 4, 5 ve 6'daki örneklere sırasıyla 5 mm kalınlıkta beyaz mineral trioksit agregat, gri mineral trioksit agregat ve ışıkla sertleşen cam iyonomer siman yerleştirildi. Pozitif kontrol grubundaki örneklere bariyer yerleştirilmedi ve negatif kontrol grubundaki örneklere ağartma işlemi uygulanmadı. Beyaz ve gri mineral trioksit agregatlar arasında sızıntı miktarı açısından farklılık bulunmadı (p>0.001). Sonuç olarak hem gri hem de beyaz mineral trioksit agregat iyi koronal kaplama sağlayıp, koronal sızıntı miktarını azaltmıştır. The aim of this study was to compare the effectiveness of white mineral trioxide aggregate and gray mineral trioxide aggregate with different thicknesses and light curing glass ionomer cement when used as a barrier material in intracoronal bleaching procedures. In this study, 130 freshly extracted, caries free human permanent single rooted maxillary canine teeth were used. The teeth were randomly divided into six experimental groups, and positive and negative control groups. The specimens in the experimental groups 1, 2 and 3 received white mineral trioxide aggregate, gray mineral trioxide aggregate and light curing glass ionomer cement with a thickness of 2 mm, respectively. The specimens in the experimental groups 4, 5 and 6 received white mineral trioxide aggregate, gray mineral trioxide aggregate and light curing glass ionomer cement with a thickness of 5 mm, respectively. The positive control group received no barrier material and the negative control group did not undergo bleaching. There was no difference in leakage between gray mineral trioxide aggregate and white mineral trioxide aggregate (p>0.001). In conclusion, both gray and white mineral trioxide aggregate provided good coronal seal and decreased the amount of coronal leakage Daha fazlası Daha az

Aktemur, Sevinç Türker | Koçak, Sibel | Koçak, Mustafa Murat | Sağlam, Baran Can

Article | 2015 | Cumhuriyet Dental Journal18 ( 1 ) , pp.1 - 8

Objectives: To assess the effect of glide path on the amount of apically extruded debris after instrumentation with WaveOne and OneShape. Materials & Methods: Forty-eight extracted human mandibular incisors were assigned to 4 groups. In groups 1 and 2, preparation was completed with WaveOne, in groups 3 and 4 canals were prepared with OneShape. Before instrumentation, in groups 1 and 3, glide path was created with PathFile 1, 2, and 3 at working length, whereas in groups  2 and 4, glide path was not performed. The weight of the extruded debris for each group was calculated by comparing the pre-  . . .;and post-instrumentation weights of the eppendorf tubes. The time required for reaching full WL was also recorded. Data were analysed by Kruskal–Wallis and Mann–Whitney U tests. Results: There was no difference in the amount of debris extruded between the single file systems (P=0.234). Time required to reach full WL was significantly decreased by creating a glide path (P< 0.05). Conclusions: Creation of a glide path does not significantly affect the apically extruded debris. Objectives: To assess the effect of glide path on the amount of apically extruded debris after instrumentation with WaveOne and OneShape. Materials & Methods: Forty-eight extracted human mandibular incisors were assigned to 4 groups. In groups 1 and 2, preparation was completed with WaveOne, in groups 3 and 4 canals were prepared with OneShape. Before instrumentation, in groups 1 and 3, glide path was created with PathFile 1, 2, and 3 at working length, whereas in groups  2 and 4, glide path was not performed. The weight of the extruded debris for each group was calculated by comparing the pre- and post-instrumentation weights of the eppendorf tubes. The time required for reaching full WL was also recorded. Data were analysed by Kruskal–Wallis and Mann–Whitney U tests. Results: There was no difference in the amount of debris extruded between the single file systems (P=0.234). Time required to reach full WL was significantly decreased by creating a glide path (P< 0.05). Conclusions: Creation of a glide path does not significantly affect the apically extruded debris Daha fazlası Daha az

Gökçek, Dt Mihriban | Bodrumlu, Ebru Hazar | Özkalaycı, Nurhat

Article | 2016 | 7tepe Klinik12 ( 3 ) , pp.35 - 44

Diş sürmesi organizmada görülen gelişimsel bir süreçtir. Geçmişten günümüze bu sürecin işleyişi ile ilgili çok sayıda sürme teorileri ileri sürülmesine rağmen, sürmenin altında yatan mekanizmalar hiçbir zaman tam olarak anlaşılamamıştır. Diş sürmesi ile ilgili; dişlerin üç yönde hareket ediyor olması, farklı hızlarda sürmeleri ve fonksiyonel pozisyona ulaşmasının kalıtımın etkisi altında olması gibi temel parametrelerin biliniyor olması, önceden ortaya atılmış olan bazı teorileri elimine etmektedir. Diğer taraftan ise bu parametreler alveol kemiğin yeniden şekillenmesi ya da periodontal ligamentin oluşması gibi bazı teorilerin de de . . .steklenmesine yol açmaktadır. İnsan ve hayvan dokuları üzerinde yapılan çalışmalar diş sürmesinin analiz edilebilmesine olanak tanımıştır, fakat diş sürmesini harekete geçiren ya da sürme sürecini sona erdiren kuvvetin ne olduğu tam anlamıyla çözülebilmiş değildir. Sürmenin etiyolojisinin bilinmesi sürme problemlerinin çözümünde gerekli bir faktördür ve bu nedenle diş sürmesinin altında yatan mekanizmanın tam olarak anlaşılabilmesi için günümüzde çalışmalar devam etmektedir. Bu derlemenin amacı dişlerin sürmesinde etkili olan faktörlerin incelenerek ortaya atılmış olan sürme teorilerine genel bir bakış açısı sağlamaktır. Dental eruption is a developmental process in the organism. Various theories have been developed to explain the eruption mechanisms from past to present, but the mechanisms behind the eruption has not been completely understood. Our current knowledge about some basic parameters such as the genetic influence on the 3-dimensional movement of teeth at various speeds and arrival at a functional position have eliminated some previously proposed theories. On the other hand, this knowledge supports some theories such as the remodeling of the alveolar bone and formation of the periodontal ligament. Studies in human and animal tissues allow teeth eruption analyses, but what initiates and ends eruptive forces still is not known. Studies still continue to explain the mechanism behind eruption because understanding the mechanism of the eruption process is required for treating eruption disorders. The aim of this review is to examine the factors that affect tooth eruption and provide an overview of Eruption Theories past to present Daha fazlası Daha az

Özkalaycı, Nurhat | Erener, Hande

Article | 2016 | Sağlık Bilimleri Dergisi25 ( 3 ) , pp.114 - 119

Çalışmanın amacı; sabit ortodontik tedavilerde kullanılan ortodontik mini vidaların başarılarını etkileyen faktörlerin incelenmesidir. Çalışmada 50 kadın ve 26 erkek hastada kullanılan 152 adet ortodontik mini vida değerlendirilmiştir. Hastalar çalışmaya dâhil edilirken; kullanılan vidanın mekanik özellikleri ve hastanın sistemik durumu göz önünde bulundurulmuştur. Ortodontik mini vidalara ait bulgular toplanırken; cinsiyet, yaş, mini vida sayısı, yerleştirme bölgesi, kullanım süresi, kayıp sayıları ve kayıp bölgesi gibi faktörler not edilmiştir. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Pearson ki-kare testi değ . . .işkenler arasında bağımlılık olup olmadığını değerlendirmek amacıyla kullanılmıştır. Hastaların %70'e yakınının 13-15 yaş arasında, %65,8'nin kadın olduğu tespit edildi. Mini vida kullanım süresinin 1-16 ay arasında değişiklik gösterdiği ancak genel kullanımın 3 ila 7 ay arasında olduğu saptandı. Mini vidaların sıklıkla üst ikinci küçük azı ile birinci büyük azı arası bölgede yerleştirildikleri görüldü. Mini vidaların % 93,4'ü başarılı bir şekilde kullanılırken kadınlarda mini vida başarı oranları erkeklere oranla daha yüksekti. Alt çenede özellikle büyük azı dişler arası bölgede mini vida kayıp ihtimalinin diğer bölgelere göre daha yüksek olduğu ve üst çenenin alt çeneye oranla daha başarılı bir yerleştirme bölgesi olduğu saptandı. Ortodontik mini vidalar destek elemanı olarak güvenle kullanılabilecek aygıtlardır. Hastanın bayan olması, üst çene yerleşimi mini vida başarısında iyi yönde katkı yapan faktörlerdir The aim of this study is to evaluate the factors affecting the success of orthodontic mini screw used at fixed orthodontic treatment While including patients in the study, mechanical properties of mini screws and systemic conditions of patients were considered. During the collection of data of orthodontic mini screw, the sex, age, number of mini screw, placement area, usage time, loss number and loss area and etc were noted. All data were statistically analyzed. Pearson's chi-square test was used to assess whether there is a dependency between variables. In this study, 152 mini screws used at 50 woman and 26 man patients were evaluated. Approximately 70% of patients’ ages were between 1315 years and 65.8% of patients were women. It was determined that usage time of mini screws were changing between 1-16 months but mini screws were used between 3-7 months generally. It was seen that mini screws were placed between upper second premolar and upper first molar mainly. 93.4% of mini screws were used successfully and success rate of mini screw at women is higher than men. Loss rate of mini screw placed in lower jaw especially molar area is higher than other areas and upper jaw as placement area is more successful than lower jaw as placement area Orthodontic mini screws as anchorage unit can be used successfully. Female sex and upper jaw as placement area are good factor and they affect the success rate of mini screws positivel Daha fazlası Daha az

Demir, Ecehan | Sağlam, Baran Can | Koçak, Sibel | Koçak, Mustafa Murat | Aktemur, Sevinç Türker

Article | 2015 | Acta Odontologica Turcica32 ( 2 ) , pp.47 - 50

Bu çalışmanın amacı iki farklı apeks bulucu cihazınfarklı preparasyon çaplarındaki doğruluğunun karşılaştırılmasıdır.GEREÇ VEYÖNTEM: Bu çalışma için çekilmiş 14 adet insanalt keser dişi kullanıldı. Dişlerin kronları mine-sement birleşiminden kesilerek uzaklaştırıldı. Kök kanalı içerisinde10 numaralı bir K-tipi eğe apikalden görülünceye kadarilerletildi ve elde edilen boy bir kumpas yardımıyla ölçüldü. Gerçek çalışma boyu için bu ölçümden 0.5 mm çıkarıldı ve kaydedildi. Dişler periodonsiyumu taklit etmekamacıyla aljinat içerisine gömüldü. Propex II ve Root ZXmini elektronik apeks bulucu cihaz ile ilk ölçümler (preparasyon öncesi) yap . . .ıldı ve kaydedildi. Daha sonra dişlerProTaper döner eğe sistemi ile F1 çapına kadar genişletildi. Elektonik apeks bulucu cihazlar ile tekrar ölçüm yapıldı. Son olarak kök kanalları F3 çapına kadar genişletildive çalışma boyları cihazlar ile bir kez daha ölçüldü. Eldeedilen bütün apeks bulucu cihaz verilerinin gerçek boylarla olan farkları hesaplandı. Gerçek boy ile preparasyonöncesi değerler ve sonrası değerler farkları hem elektronikapeks bulucu cihazlar için kendi içerinde ve hem de birbirleriyle t-testi kullanılarak istatistiksel olarak karşılaştırıldı.BULGULAR: Preparasyon öncesi ve diğer iki preparasyonçaplarında, Propex II ve Root ZX Mini elektronik apeks bulucu cihazlar arasında ve kendi içlerinde istatistiksel olarakanlamlı bir fark görülmedi (p>0.01).SONUÇ: Propex II ve Root ZX mini elektronik apeks bulucucihazların kök kanal tedavisi başlangıcında ve farklı preparasyon çaplarında birbirleri ile uyumlu sonuçlar verdiğigörüldü. The aim of this study was to compare the accuracy of two electronic apex locator devices after root canalpreparation at different sizes.MATERIALS ANDMETHOD: Fourteen extracted mandibular incisors were used in this study. Crowns were removed atthe cementoenamel junction. The actual canal length wasdetermined by introducing a size 10 K-file into the canaluntil the file tip became visible at the apical foramen andthen subtracting 0.5 mm from the measured length. Theteeth were embedded in alginate model. Initial (pre-operative) root canal length measurements were performed byusing Propex II and Root ZX mini electronic apex locators.Then, the root canals were prepared by using ProTaper rotary system to size F1. Working lengths were measuredagain by using the two electronic apex locators. Finally,the root canals were prepared to size F3 and the workinglengths were measured once more by using the same devices. Differences between the actual working length values and the electronic apex locator values (initial valuesand values obtained after F1 and F3 preparation sizes)were calculated and compared statistically using t-test.Comparisons were done both between the two devicesand within each device.RESULTS: No statisticall significant difference was foundbetween and within the readings of the Propex II and RootZX mini electronic apex locator devices for measurementsperformed at the different stages (p>0.01)CONCLUSION: Propex II and Root ZX Mini electronic apex locator devices exhibited comparable results at the beginning of the root canal treatment and at differentpreparation size Daha fazlası Daha az

Sağlam, Baran Can | Çiçek, Ersan | Koçak, Sibel | Koçak, Mustafa Murat

Article | 2015 | Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi25 ( 2 ) , pp.181 - 184

Amaç: Bu çalışmanın amacı Root ZX mini ve Raypex 6 elektronik apex bulucu cihazların (EAB) düşük ve tam dolu pil/şarj durumlarının kanal boyu ölçümündeki etkinliklerinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada kök ucu gelişimi tamamlanmış 27 adet daimi alt çene keser diş kullanıldı. Giriş kaviteleri hazırlandı ve tüm örnekler numaralandırıldı. 10 numara K tipi eğe kök kanalı içerisine ucu apikal foramende görülünceye dek yerleştirildi ve gerçek kök kanal boyu belirlendi. Pil ile çalışan Root ZX mini ve şarj edilebilir özellikte olan Raypex 6 EAB cihazları üretici firma talimatlarına göre kullanıldı. Elektronik çalışma bo . . .yutu tespiti ilk olarak tam dolu ardından da düşük pil/şarj seviyesine sahip Root ZX mini ve Raypex 6 cihazları ile yapıldı. Gruplar arasındaki farklılıkların kıyaslanması Kruskal-Wallis istatistiksel analizi ile yapıldı. Bulgular: Raypex 6 ile yapılan ölçümlerde tam dolu ve düşük şarj seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Root ZX ve Raypex 6'nın tam dolu pil/şarj seviyeleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Düşük pil seviyesindeki Root ZX mini ile diğer deney grupları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark ortaya çıkmıştır(p< 0.05). Sonuç: Root ZX mini düşük pil seviyesinde farklı ölçümlere yol açmıştır ancak pil ile çalışan ve şarjlı elektronik apeks bulucu cihazları ile elektronik kanal boyu ölçümünde hem düşük hem de tam dolu pil/şarj seviyelerinde ±1 mm tolerans aralığı için kabul edilebilir ölçümler elde edilmiştir Aim: The aim of this in vitro study was to compare the accuracy of Root ZX mini and Raypex 6 electronic apex locators (EAL) in low versus full battery/charge conditions. Material and methods: Twenty-seven extracted human mandibular incisor teeth with mature apices were used in this study. Access cavities were prepared and all specimens were numbered. #10 K file was introduced into the root canal until its tip was visualized at the apical foramen and the actual working length (AWL) was determined..The EALs; battery-powered Root ZX mini (J. Morita Corp, Tokyo, Japan) and rechargeble Raypex 6 (VDW, Munich, Germany) manufacturers’ instructions. The electronic working length (EWL) measurement differences with Root ZX mini and Raypex 6 in low and full battery/chargeconditions were compared among the groups. Statistical analyses were performed by the Kruskal–Wallis test.Results: No significant difference was observed between low and full charge condition of Raypex 6 groups. Although there was no significant difference between Root ZX with full battery and Raypex 6 with full charge conditions, contrary root ZX mini with low battery showed significant differences in comparison with the other groups (p< 0.05).Conclusion: Although the low battery condition of the EAL may cause deviations in measurements, the accuracy of the both battery powered and charged EALs presents acceptable results in low and full battery/charge conditions within the ±1 mm tolerance range. Nevertheless the low battery condition of the EAL may cause deviations in measurement Daha fazlası Daha az

Koçak, Sibel | Köktürk, Firuzan | Sağlam, Can | Koçak, Mustafa Murat

Article | 2013 | Cumhuriyet Dental Journal16 ( 4 ) , pp.261 - 266

Objectives: The aim of the present study was to evaluate the quality of root canal treatments and coronal restorations investigating their influence on the periapical status of endodontically-treated teeth in a Turkish population based on radiographic examination. Materials and Methods: The study included 583 patients referred for routine dental care. A total of 1125 endodontically treated teeth were examined with panoramic radiographs. The quality of root canal fillings and coronal restorations were evaluated according to the criteria determined by Gündüz et al., which were slightly modified from those described by De Moor et al. A . . .pical status was assessed by the Periapical Index (PAI) scores. Results: Out of 1125 endodontically treated teeth, 539 were classified as healthy and 586 as displaying apical periodontitis. Of these 539 subjects, 389 teeth had received quality endodontic treatment. Of 586 teeth with apical periodontitis, 500 had poor endodontic treatment. Four hundred and seventy-five teeth had adequate root canal fillings. Of these teeth, 389 were classified as healthy. Of the 666 teeth with adequate restoration, apical region was classified as healthy for 410 subjects. For the 388 teeth with both adequate coronal restorations and root canal fillings, the success rate was 85.3%. For the 372 teeth with both inadequate coronal restorations and root canal fillings, the success rate was 18.8%. Conclusions: The quality of root fillings in the population living in the back country of Turkey is in general below the acceptable standard and requires substantial improvement. Objectives: The aim of the present study was to evaluate the quality of root canal treatments and coronal restorations investigating their influence on the periapical status of endodontically-treated teeth in a Turkish population based on radiographic examination. Materials and Methods: The study included 583 patients referred for routine dental care. A total of 1125 endodontically treated teeth were examined with panoramic radiographs. The quality of root canal fillings and coronal restorations were evaluated according to the criteria determined by Gündüz et al., which were slightly modified from those described by De Moor et al. Apical status was assessed by the Periapical Index (PAI) scores. Results: Out of 1125 endodontically treated teeth, 539 were classified as healthy and 586 as displaying apical periodontitis. Of these 539 subjects, 389 teeth had received quality endodontic treatment. Of 586 teeth with apical periodontitis, 500 had poor endodontic treatment. Four hundred and seventy-five teeth had adequate root canal fillings. Of these teeth, 389 were classified as healthy. Of the 666 teeth with adequate restoration, apical region was classified as healthy for 410 subjects. For the 388 teeth with both adequate coronal restorations and root canal fillings, the success rate was 85.3%. For the 372 teeth with both inadequate coronal restorations and root canal fillings, the success rate was 18.8%. Conclusions: The quality of root fillings in the population living in the back country of Turkey is in general below the acceptable standard and requires substantial improvement Daha fazlası Daha az

Türk, Tamer | Elekdağ-Türk, Selma | Koçak, Mustafa Murat | Koçak, Sibel | Özlü, Fethiye Çakmak

Article | 2015 | Turkish Journal of Orthodontics28 ( 3 ) , pp.77 - 81

Objective: To evaluate the initial shear bond strengths (SBSs) of ceramic brackets using either a self-etching primer (SEP) or the conventional method (CM) after intracoronal bleaching with sodium perborate and distilled water. Methods: Eighty human incisors were divided into four groups according to bleaching and bonding procedures: Group 1, bleaching was not applied and the brackets were bonded with a self-etching primer; Group 2, bleaching was not applied and the brackets were bonded with the conventional method; Group 3, intracoronal bleaching with sodium perborate was applied for three weeks and the brackets were bonded with a . . .self-etching primer; and Group 4, intracoronal bleaching with sodium perborate was applied for three weeks and the brackets were bonded with the conventional method. A self-etching primer (Transbond Plus) was applied as recommended by the manufacturer. After SEP application, the ceramic brackets were bonded with a light-curing adhesive (Transbond XT). For the conventional method, the teeth were etched with 37% phosphoric acid. After etching, a thin uniform coat of primer (Transbond XT Primer) was applied and the ceramic brackets were bonded with a light-curing adhesive (Transbond XT). SBSs were measured after water storage for 30 days, after 1000 cycles of thermocycling between 5°C and 55°C. Bond failure location was determined with the Adhesive Remnant Index (ARI).Results: For the SEP method, there was no significant difference between SBS values of the bleaching and non-bleaching groups. Furthermore, for the conventional method, the SBS value of the non-bleaching group was not significantly different from that of the bleaching group. SBS values of the SEP method presented significant differences from those of the conventional method ( Daha fazlası Daha az