Arıkan, Deniz Cemgil | Çoşkun, Ayhan | Arıkan, İlker | Kıran, Gürkan | Ceylan, Gülay

Article | 2010 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association11 ( 4 ) , pp.228 - 232

Trizomi 3q nadir görülen bir kromozom anomalisidir. İnsan 3. kromozomunun uzun kolunun bir kısmının duplikasyonu multipl kongenital anormalliklerle birlikte olan farklı ve ciddi bir sendroma yol açar. Yirmi-yedi yaşındaki gebe kadın mevcut gebeliğinin 17. haftasında polikliniğimize başvurdu. Fetusta yapılan prenatal ultrasonografide, karaciğer ve barsak içeren omfalosel, hafif ventrikülomegali ve polihidramnios tespit edildi. Yapılan amniyosentez sonucunda karyotip 46, XY, der (3) (3qter?3q21: :3pter?3qter) geldi. Ardından tıbbi terminasyon uygulandı. Terminasyon sonrası fetusta; midfasiyal hipoplazi, mikrognati, hipoplastik 12. kos . . .ta, omfalosel ve çıkıntılı topuklar tespit edildi. Biz bu olguyu, daha önce yayınlanmış izole Trizomi 3q olgularına göre daha hafif malformasyonlar içermesi ve ayrıca omfalosel ve hipoplastik 12. kosta gibi onlarda bulunmayan ek anomalilere sahip olması nedeniyle yayınladık. (J Turkish-German Gynecol Assoc 2010; 11: 228-32) Trisomy 3q is a very rarely reported chromosomal disorder. Duplication of part of the long arm of human chromosome 3 causes a distinct and severe syndrome that leads to multiple congenital abnormalities. A 27 year-old pregnant woman was admitted to our clinic at 17 weeks of gestation. Prenatal sonography identified a fetus with an omphalocele that contained the liver and bowel , mild ventriculomegaly and polyhydramnios. Amniocentesis revealed the karyotype of 46, XY, der (3) (3qter→3q21: : 3pter→3qter). The pregnancy was subsequently terminated. Postnatally, the proband showed midfacial hypoplasia, micrognathia, hypoplastic 12th ribs, omphalocele and prominent heels. We reported this partial trisomy 3q case because he had less marked malformations compared to other reported cases and also different features such as an omphalocele and hypoplastic 12th rib which have not been described previously in an isolated Trisomy 3q case with this karyotype. (J Turkish-German Gynecol Assoc 2010; 11: 228-32 Daha fazlası Daha az

Ok, Elvan | Özyurt, Doğan | Gülekli, Bülent

Article | 2008 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association9 ( 4 ) , pp.186 - 189

Bu çalışmada immotil spermatozoa sayısı %50‘yi geçen astenozoopermi (sperm motilite düşüklüğü) olgularında iki canlılık testinin birbirine üstünlüğü olup olmadığı araştırıldı. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Tüp Bebek Merkezi’ne başvuran toplam 21 erkek çalışma kapsamına alındı. Semen örneği makroskopik ve mikroskopik olarak değerlendirildi. Sperm motilite ve konsantrasyon değerlendirmesi için Makler sayım kamerası kullanıldı. Tüm semen örneklerine eozin canlılık testi ve HOS testi (hypo-osmolar swelling test) birlikte uygulandı. Bir semen örneğinde %75 veya daha fazla boya almayan sp . . .erm varlığında eozin testi normal olarak değerlendirildi. Bir semen örneğinde spermlerin %60’ından fazlasında kuyruklarında şişme görüldüğünde ise HOS testi normal olarak kabul edildi. 10 olguda her iki testte de normal sonuç alınırken, 4 olguda ise anormal sonuç elde edildi. 7 olguda ise HOS testi anormal sonuç verirken, eozin testi normal olarak saptandı. Yapılan binomial (sign test) istatistiksel değerlendirmede testlerin birbirlerine üstünlüğünün olmadığı görüldü(p>0,05). Canlılık testi olarak HOS testinin, eozin testinden çok farklı sonuçlar vermemesi bu testin ekonomik olması açısından değer taşımaktadır. This study investigated whether one of the two viability tests is superior to the other in cases with asthenozoospermia (reduced sperm motility) in which the rate of immotile spermatozoa exceeded 50%. A total of 21 male patients who visited the IVF (In Vitro Fertilization) Unit of the Department of Obstetrics and Gynecology at the Faculty of Medicine of Dokuz Eylul University were included in the study. Semen samples were subjected to both macroscopic and microscopic examinations. Makler counting chamber was used for the sperm motility and concentration analyses. All semen samples were subjected to eosin viability test and HOS (hypo-osmolar swelling test) test. The result of the eosin test was accepted as normal in the case of presence of 75% or more unstainable spermatozoa in a semen sample. The result of the HOS test was accepted as normal if swelling behavior were observed in more than 60% of the spermatozoa tails in a semen sample. Both tests yielded normal results in 10 cases, while the test results were found to be abnormal in 4 of the cases. In 7 cases, the HOS test yielded abnormal results, while the results of the eosin test were found to be normal. The binomial (sign test) statistical evaluation revealed that the two tests have no superiority over one another(p>0,05). The fact that the HOS test as a viability test yielded very similar results when compared to the eosin test demonstrates the significance of the HOS test in the sense that it is economic Daha fazlası Daha az

Akdemir, Nermin | Bilir, Cemil

Article | 2011 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association12 ( 3 ) , pp.140 - 143

Amaç: Bu çalışmadaki amacımız tiroid fonksiyon bozuklukları ve tiroid antikorları ile hiperemezis gravidarum arasındaki olası ilişkiyi araştırmaktı. Gereç ve Yöntemler: Hiperemezis gravidarumu olan 37 hasta ve 33 sağlıklı kontrol gurubu çalışmada incelendi. Bulgular: Tiroid disfonksiyon sıklığı hiperemezis gravidarumda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha fazla bulundu (%38’e %6, p=0.002). Anti-tiroglobulin düzeyleride anlamlı olarak kontrol grubundan daha yüksekti ( 54 IU/mL’e. 14 IU/mL, p=0.03). Sonuçlar: Hiperemezis gravidarum postpartum tiroid fonksiyon bozuklukları için bir risk faktörü olabilir. Tiroid antikor düzeyleri de . . . özellikle endemik guatr ve/veya iyot replasmanı yapılan bölgedeki gebelerde de mutlaka bakılmalıdır. (J Turkish-German Gynecol Assoc 2011; 12: 140-3) Objective: In this study we investigate the possible relation of thyroid dysfunction and thyroid antibodies to hyperemesis gravidarum. Material and Methods: Thirty-seven patients with hyperemesis gravidarum and 33 healthy controls have been included in this study. Results: Thyroid dysfunction was significantly more common than in controls (38% vs 6%, p=0.002). Thyroglobulin antibodies were also significantly more common in patients with hyperemesis gravidarum than controls (54 IU/mL vs. 14 IU/mL, p=0.03). Conclusion: Hyperemesis gravidarum can be a risk factor for postpartum thyroid dysfunction. Thyroid antibodies must be checked in the hyperemesis population in an endemic goitre region and/or iodine replacement regions. (J Turkish-German Gynecol Assoc 2011; 12: 140-3 Daha fazlası Daha az

Özer, Yetkin | Özer, Tülay | Altunkaya, Hanife | Demirel, Cengiz Bekir | Çukdar, Gamze | Özkoçak, Işıl

Article | 2005 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association6 ( 3 ) , pp.238 - 241

Santral sinir sistemi semptomlarının eşlik ettiği ağır HELLP (hemoliz, karaciğer enzimlerinde artış, trombosit sayısında azalış) sendromlu postpartum bir olguyu sunuyoruz. HELLP sendromunun serebral belirtileri ve ilgili radyolojik bulguları tartışıldı. Patofizyolojide, mikrovasküler endotelyal hasar kırmızı kan hücrelerinde hemolize neden olmakta ve bunun ardından trombozis gelişmektedir. Olgumuzun T2 ağırlıklı manyetik rezonans görüntülemesinde (MRG), bilateral bazal ganglionlar, fronto-paryeto-oksipital korteks ve subkortikal beyaz cevherde yaygın simetrik intensite artışları izleniyordu. Bu patolojilerin difüzyon ağırlıklı görün . . .tülerinde, difüzyon kısıtlaması içeren fokal sitotoksik ödemin eşlik ettiği, vazojenik ödem alanları olduğu görüldü. Plazma değişimi ile sürekli bir iyileşme elde edildi. Bu olgu, gebelikle ilişkili trombotik mikroanjiopatide daha iyi nörolojik sonuç elde edebilmek için, difüzyon ağırlıklı görüntülemenin erken tanı ve tedavide potansiyel önemi olduğunu göstermektedir. We present a case of severe postpartum HELLP (hemolysis, elevated liver enzymes, low platelets) syndrome associated with central nervous system symptoms. Cerebral manifestations of HELLP syndrome and relevant radiological findings were discussed. Microvascular endothelial damage causes hemolysis of red blood cell and subsequent thrombosis occurs in the pathophysiology of syndrome. Diffuse symmetric hyperintensities in bilaterally basal ganglions, fronto-parieto-occipital cortical and subcortical white matter were illustrated on T2 weighted magnetic resonance imaging (MRI) of our case. Diffusion weighted images showed that these abnormalities are areas of vasogenic edema accompanied by focal cytotoxic edema with diffusion restriction. Plasma exchange was resulted in a steady improvement. This case illustrates the potential importance of early diagnosis with diffusion weighted imaging and management of pregnancy-related thrombotic microangiopathy for better neurological outcome Daha fazlası Daha az

Güven, Melih Atahan | Tanrıverdi, H. Alper | Kılınç, Metin | Sapmaz, Kadriye | Usal, Deniz | Akdemir, Gülcan

Article | 2005 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association6 ( 2 ) , pp.107 - 110

Hoşnuter, Mübin | Tekerekoğlu, Bülent | Akbulut, Volkan | Payaslı, Cem | Işıkdemir, Ahmet

Article | 2005 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association6 ( 4 ) , pp.311 - 315

Jinekolojik ve obstetrik operasyonların insizyon skarları bazen fizyolojik iyileşme sınırlarının dışına taşabilir. insizyon onarımlarına her ne kadar özen gösterilse de hipertrofik skar veya keloid formundaki patolojik skarlar hastayı aşırı derecede rahatsız etmektedir. Bu nedenle operasyon sonrası oluşacak skarı minimuma indirmek için kullanılan bazı yöntemlerin ve fizyolojik olmayan skar tedavisinin jinekolog ve obstetrisyenler tarafından bilinmesi faydalı olacaktır. Skar profilaksi ve tedavisinde cerrahi eksizyon, silikon jel tabaka, bası tedavisi, kortikosteroid enjeksiyonu, soğan ekstresi jeli, radyoterapi, laser tedavisi, kriy . . .oterapi, yapışkan mikroporlu hipoallerjik kâğıt bantlar ve diğer bazı yöntemler kullanılmaktadır. Bizim de kliniğimizde uyguladığımız ve başarılı sonuçlar elde ettiğimiz tedaviler ise: Uygun sütür teknikleriyle cerrahi kapamayı takiben silikon jel tabaka, silikon jel, bası tedavisi, kortikosteroid enjeksiyonu ve soğan ekstresi jeli kullanımıdır. Bu yazıda, hipertrofik skar ve keloidi önlemek amacıyla günümüzde kullanılan tedavi yöntemlerini özetleyerek, kendi klinik tecrübelerimiz ışığındanda ulaştığımız başarılı tedavi yaklaşımları aktarılmaya çalışılmıştır. Bu tedavilerin postoperatif dönemde uygulanması sonucunda iyi estetik sonuç ve yeterli hasta memnuniyeti elde edileceğini düşünmekteyiz. Although incisions which are used for gynecologic and obstetric operations could be disguised, scar develops as a natural result of wound healing. Patients can be troubled related to these scars. For this reason, medical professionals must be aware of some methods which are useful for minimal scar development after operations. Incision scar is a result of normal wound healing and can be classified as physiological scars, hypertrophic scars and keloids. Physiological scar features are plain shape, clear colour, not itchy and similar to contour tissue. Hypertrophic scars features are redness, swelling, sometimes itchy and limited to incision edge. Keloids are commonly thick, untidy, not limited to incision edge and itchy. Surgical exicision, silicone gel sheeting, pressure therapy, corticosteroid injections, onion extract gel, radiotherapy, laser therapy, cryothreapy, adhesive microporous hypoallergenic paper tape and some others are treatment methods of scars. There are many different practices with which we are obtaining successful results: first of all favourable surgical closure (subcuticular and intradermal continuous suture placement reduces tension), which is followed by one or a combination of the following: silicone gel sheeting, silicone gel, pressure therapy, corticosteroid injections, onion extract gel. In this review, we aimed to discuss the succesful approaches to avoid hypertrophic scars or keloids in the light of our clinical experience. We believe that best aesthetic results and patient satisfaction at the postoperative period is directly related with these practices Daha fazlası Daha az

Barut, Aykut | Harma, Mehmet

Other | 2009 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association10 ( 2 ) , pp.109 - 115

Demir eksikliği anemisi hem bebek hem de anne üzerinde olumsuz etkilere neden olur. Prevalansı geniş bir dağılım gösterse de, sadece hemoglobin üzerinden değerlendirme yapıldığında ferritin de değerlendirildiği zamanlardakinden daha sık gözlenir. İntravenöz demir tedavisi, her ne kadar teratojeniteden dolayı ilk trimesterde kullanılmasa da, derin anemide veya hızlı artışın arzulandığı zamanlarda serum demir ve hemoglobin seviyesini hızlı bir şekilde yükseltir. diğer yandan intravenöz demir tedavisi üçüncü trimesterde veya postpartum dönemde ilk seçenek olarak karşımıza çıkar. Piyasadaki tüm demir preparatları birbirine benzer, sadec . . .e moleküler ağırlıkları ve kompleksiteleri hazırlanış şekillerinden dolayı farklıdır. Tümü etkindir ve göreceli olarak güvenilirdir, ancak yüksek moleküler ağırlıklı demir dekstran daha sık yan etkilere yol açar. bu nedenle ferrik glukonat kullanımı ile ilgili şüpheler mevcuttur. Oyle görülmektedir ki, deneyim, uzmanlık ve uygun protokollere bağlı kalmak, demir preparatlarının etkin ve güvenli bir şekilde kullanılmasına olanak sağlar. Iron deficiency anemia in pregnancy can have serious deleterious effects for both mother and fetus. Estimates of prevalence vary widely, but those based on hemoglobin determinations are always considerably higher than those based on ferritin, emphasizing the need for a full hematological work-up in diagnosis. Intravenous therapy usually results in a more rapid increase in hemoglobin and iron stores, but unresolved concerns of possible teratogenicity mean that it should not be used in the first trimester, while cost considerations make it a second choice to oral treatment in the second trimester where this is feasible and effective, except in severe anemia where a more rapid response is desirable. On the other hand, intravenous administration is the first choice treatment in the third trimester and postpartum. All the available intravenous iron preparations are similar in molecular composition, but the exact nature of the complex determines the molecular weight and particle size, which to a large extent determine the properties of the preparation. All are effective and relatively safe, but the higher molecular weight iron dextrans are associated with a greater number of adverse events, and there are concerns about iron toxicity with ferric gluconate. It seems that a degree of expertise and experience and rigorous adherence to protocols and precautions may be required for their safe and effective use Daha fazlası Daha az

Çakmak, Karadeniz Güldeniz | Taşcılar, Öge | Gün, Doğan Banu | Erdem, Lüftü Oktay | Cesur, Ali | Balbaloğlu, Hakan | Cömert, Mustafa

Article | 2005 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association6 ( 1 ) , pp.54 - 56

Meme hamartomları klinik ve histopatolojik açıdan nadir olgular olup prekanseröz olmayan lezyonlar olarak bilinir. Bu çalışmamızda meme hamartomu tespit edilen olgumuz ışığında meme hamartomlarının düşünüldüğü kadar masum patolojiler olup olmadığını irdelemeyi amaçladık. Bizim olgumuzda kanser gelişimi görülmemekle birlikte hamartom içinde yaygın ağır displastik değişiklikler saptanmıştır. Bilindiği gibi ağır epitelyal displazi kanser gelişiminden hemen önceki son basamaktır. Bu durum, son zamanlarda en azından bazı hamartom tiplerinin içinde kanser gelişebileceğini bildiren görüşlerle uyumludur. Bu makalede ağır displazi tespit edi . . .len olgumuz ışığında meme hamartomlarının malign potansiyelleri tartışılmış ve literatür gözden geçirilmiştir. lesions. In this report under the light of a breast hamartoma case, we aimed to discuss if breast hamartomas are as innocent lesions as they are considered to be. Although cancer development was not reported in our case, severe and disseminated dysplasia was determined in the hamartoma. As it is generally known, severe epithelial dysplasia is the final step just before the cancer development. This is consistent with the latest point of view reporting that cancer development may be seen in at least some types of hamartomas. In this manuscript, under the light of the reported case in which severe dysplasia was determined histopathologically, the malignant potential of breast hamartomas was discussed and the literature reviewed Daha fazlası Daha az

Barut, Aykut | Harma, Mehmet | Harma, Müge | Özardalı, İlyas

Other | 2009 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association10 ( 1 ) , pp.52 - 54

Agresif anjiyomiksom, hemen daima reprodüktif dönemde ortaya çıkan, kadın pelvik yumuşak dokularının nadir görülen ve yavaş gelişen neoplazisidir. Malign değildir ancak lokal agresif olup çoğunlukla nükseder. Yanlış tanı sıktır. Tedavide geniş eksizyon tercih edilir ancak gereksiz morbiditeye yol açmadan nüksü önleyecek derecede ekstirpasyon yapılmalıdır. 45 yaşında, sağ labium majör’den köken almış, hastanın yürümesinde güçlük yaratan, ağrısız olguyu sunuyoruz. Rezeke edilen tümör 4210 gr tartıldı. Cerrahi işlemin ayrıntıları sunuldu. Tanı mikroskopi ve immünokimya ile konuldu. Perine, vulva veya alt pelvis kaynaklı, iyi sınırlı ki . . .tlesi olan bir genç kadında, nadir olmasına rağmen anjiyomiksom düşünülmelidir. Aggressive angiomyxoma is a rare, slow-growing neoplasm of female pelvic soft tissues occurring almost exclusively in women of reproductive age. It is non-malignant but can be locally aggressive and frequently recurs. Misdiagnosis is frequent. Wide excision is the preferred method of treatment but the challenge is to perform the degree of extirpation necessary to prevent recurrence without causing unnecessary morbidity. We present a case of a 45-year-old woman who presented with a non-painful mass in the right labium majus which was causing her difficulty in walking. The resected tumour weighed 4210 g. Details of the operative procedure are given. Diagnosis was by microscopy and immunochemistry. Though rare, aggressive angiomyxoma should be considered in any young woman presenting with a well-defined mass arising from the perineum, vulva or lower pelvis Daha fazlası Daha az

Hilali, Neşe Gül | Barut, Aykut | Arıkan, İlker | Harma, Mehmet | Gergerlioğlu, Sedar | Harma, Müge

Other | 2009 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association10 ( 2 ) , pp.84 - 88

Amaç: Deneysel peritoneal endometriozis oluşturulan ratlarda, levamizol, interferon alfa-2b ve löprolidin, peritoneal implantlara etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Vernon ve Wilson yöntemi ile 48 ratta peritoneal endometriozis oluşturuldu. Bu işlemden dört hafta sonra peritoneal implantlar histopatolojik olarak değerlendirildi ve ratlar dört gruba ayrıldı: a) birinci kontrol grubundakilere tek doz %0.9 salin solüsyonu, 1 ml, intraperitoneal; b) ikinci gruptakilere tek doz löprolid asetat, 1 mg/rat, intramüsküler; c) üçüncü gruptakilere tek doz interferon alfa-2b, 100.000 U, intraperitoneal ve son olarak d) dördün . . .cü gruptakilere üç gün boyunca levamizol, 2 mg/rat, intraperitoneal, üç günlük aralarla altı hafta süreyle verildi. Ratlar altı haftalık ilaç uygulamaları sonunda sakrifiye edildiler. Endometriotik implantlar makroskopik ve histopatolojik olarak değerlendirildi. Mikroskopik değerlendirmeler, implantların bez ve stromalarının atrofilerine göre normal, hafif ve şiddetli atrofiye karşılık gelecek şekilde sırasıyla (+), (+ +) ve (+ + +) olarak skorlandı. Sonuçlar SPSS 10.0 paket programı kullanılarak, ?2 testi ile değerlendirildi. Daha fazlası Daha az

Önk, Gülzade | Acun, Ceyda | Kalaycı, Murat | Çağavi, Ferda | Açıkgöz, Bektaş | Tanrıverdi, Alper

Article | 2005 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association6 ( 2 ) , pp.156 - 157

Lyme hastalığı Borrelia burgdorferi enfeksiyonunun neden olduğu infiamatuar bir hastalıktır. Bu vaka sunumunda, intrauterin ola¬rak Lyme hastalığını geçirip yaşayan ve daha sonra triventriküler hidrosefali ve aquaductus serebri stenozu geliştiren nadir bir ol¬gu sunulmuştur. Daha önce yayınlanmış olan vakalarda modern görüntüleme teknikleri kullanılmamıştı. Bizim hastamızda, intra¬uterin manyetik rezonans görüntüleme tekniği hidrosefalinin tanısında ve tedavinin planlanmasında yardımcı olmuştur. Lyme disease is an inflammatory disorder caused by infection with Borrelia burgdorferi. In this report a rare case of a girl sur¬viving . . . intrauterine Lyme disease, who subsequently developed triventricular hydrocephalus and aquaductus cerebri stenosis was presented. In earlier cases modern imaging techniques have not been used. In our patient, intrauterine magnetic reso¬nance imaging technique has been helpful in the diagnosis and management of the therapy. Keywords: Lyme disease, pregnancy, hydrocephalu Daha fazlası Daha az

Arıkan, İlker İnan | Harma, Müge | Harma, Mehmet İbrahim | Bayar, Ülkü | Barut, Aykut

Article | 2010 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association11 ( 2 ) , pp.107 - 109

Kör hemivajen ile beraber olan uterovajinal duplikasyon ve ipsilateral renal agenezi Herlyn-Werner-Wunderlich (HWW) Sendromu olarak tanımlanır. 17 yaşındaki hasta; 13 yaşında gördüğü ilk adetinden itibaren olan ve son bir yılda şiddeti artan sağ kasık ağrısı ve dismenore şikayetleri ile acil servise başvurdu. Ultrasonda; sağ pelvik kitle (5x5 cm), çifte endometrial eko ve hematokolpos tespit edildi. Yapılan magnetik rezonans görüntülemesi ve intravenöz pyelografisinde; sağ pelvik kitle, sağ böbrek agenezi, çifte uterus, ve hematokolposla beraber olan kör hemivajen tespit edildi. Yapılan diagnostik laparoskopide; kalın yapışıklıklarl . . .a olan sağ tubaovaryen abse ve çift uterus tespit edildi. Abse drene edildi ve yapışıklıklar açıldı. Hastaya antibiyotik tedavisi verildikten sonra tekrar opere edildi ve vajinal septum eksize edilerek pyokolpos drene edildi. Hastanın takiplerinde herhangi bir şikayeti olmadı. Bu sendromun erken ve doğru tespit ve tedavisi, bu problemi yaşayan hastaların refahını belirgin olarak artırabilir ve yaşanabilecek komplikasyonları engelleyebilir. Uterovaginal duplication with obstructed hemivagina and ipsilateral renal agenesis is referred to as the Herlyn-Werner-Wunderlich (HWW) syndrome. A 17 year old woman presented with right pelvic pain and dysmenorrhea, present since menarche at 13 and worsening over the past year. Ultrasound examination revealed a right pelvic mass (5x5 cm), double endometrial echoes, and hematocolpos. A right pelvic mass, agenesis of the right kidney, double uterus, and blind hemivagina with hematocolpos were detected by magnetic resonance imaging and intravenous pyelography. A right tubo-ovarian abscess with dense adhesions and a double uterus were observed on diagnostic laparoscopy. Adhesiolysis was carried out and purulent material irrigated. After a course of antibiotics, a vaginal septum resection was performed and the pyocolpos drained. She remained symptom free after four months of follow-up. Prompt and accurate diagnosis and treatment of this syndrome can significantly improve the lives of sufferers and prevent future complications Daha fazlası Daha az