Bakkal, Bekir Hakan | Elmas, Özlem | Gültekin, Fatma Ayça | Engin, Hüseyin | Bilir, Cemil | Bakkal, Yasemin Temi

Article | 2014 | Okmeydanı Tıp Dergisi30 ( 3 ) , pp.139 - 145

Amaç: Mide kanseri tanısıyla postoperatif kemoradyoterapi uyguladığımız olgularımızın tedavi sonuçları değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: 2007-2011 yılları arasında postoperatif kemoradyoterapi uygulanan toplam 77 mide kanseri tanı- lı olgu geriye dönük olarak incelendi. Kemoradyoterapi, Intergroup-0116 çalışma protokolüne göre uygulandı. Üç boyutlu konformal planlama sonrası mide loju ve bölgesel lenfatiklere 45 Gy, cerrahi sınır pozitif olanlara 50.4 Gy radyoterapi verildi. Bulgular: Olguların 46’si erkek (% 59.7), 31’i kadın (% 40.3) olup, ortanca yaş 59 (dağılım 31-78) idi. Ortanca genel sağkalım ve hastalıksız sağkalım süreleri . . .sırasıyla 28.3 ve 21 aydı. Üç yıllık genel ve hastalıksız sağkalım oranları sı- rasıyla % 43.8 ve % 41.7 bulundu. Takipleri sırasında 10 olguda (% 13) lokal-bölgesel yineleme, 22 olguda (% 28.6) uzak organ metastazı, 3 olguda (% 3.9) ise hem lokal- bölgesel yineleme hem de uzak organ metastazı saptandı. Kemoradyoterapi süresi boyunca grad 1-2 hematolojik yan etki 23 (% 30) olguda, 3-4 hematolojik yan etki 46 (% 59.7) olguda, grad 1-2 gastrointestinal yan etki 30 (% 39) olgu- da, grad 3-4 gastrointestinal yan etki 11 (% 14.3) olguda görüldü. Tek değişkenli analizde lenf nodu evresi ve lenf nodu tutulum oranı hem genel hem de hastalıksız sağkalım üzerine etkili prognostik faktörler olarak bulunurken, çok değişkenli analizde lenf nodu diseksiyon tipi ve lenf nodu tutulum oranı genel ve hastalıksız sağkalım ile ilişkili prog- nostik faktörler olarak bulundu. Sonuç: Kemoradyoterapinin lokal kontrol üzerinde etkili olduğu, uzak metastaz gelişimini engellemede ise yetersiz kaldığı saptanmıştır. Erken dönem özellikle hematolojik yan etkiler sık gözlenmiştir. Objective: The treatment results of postopeative chemoradi- otherapy in patients with gastric carcinoma were evaluated. Material and Methods: A total of 77 patients with gast- ric carcinoma, treated with postoperative chemoradiothe- rapy between 2007-2011, were evaluated retrospectively. Chemoradiotherapy was applied in accordance with the Integroup-0116 study protocol. Total 45 Gy radiotherapy was delivered to the gastric bed and regional lymphatic no- des and 50.4 Gy was given to patients with positive surgical margins after 3-dimensional conformal planning. Results: Forty-six of the patients were male (59.7 %), and 31 of the patients were female (40.3 %) with a median age of 59 (31-78). Median overall survival and disease-fee sur- vival were 28.3, and 21 months, respectively. The 3-year overall and disease-free survival rates were 43.8 % and 41.7 %, respectively. Locoregional recurrence was detected in 10 (13 %), distant metastasis was detected in 22 (28.6 %) and both locoregional and distant metastasis were detected in 3 (3.9 %) of patients. During chemoradiotherapy grade 1-2 hematological toxicity was seen in 23 (30 %) patients, grade 3-4 hematological toxicity in 46 (59.7 %) patients, grade 1-2 gastrointestinal toxicity in 30 (39 %) patients, and grade 3-4 gastrointestinal toxicity in 11 (14.3 %) pa- tients. While in the univariate analysis lymph node stage and percentage of positive lymph nodes were found to be prognostic factors for overall and disease-free survival, in the multivariate analysis type of lymph node dissection and percentage of positive lymph nodes were found to be prog- nostic factors that are correlated with overall and disease- free survival. Conclusion: Chemoradiotherapy improved loco-regional control rather than reduction of distant metastases. Acute es- pecially hematologic side effects were commonly observed Daha fazlası Daha az

Numanoğlu-Yurdakan, Gamze | Çolak, Sacide | Hoşnuter, Mubin | Gün, Banu D. | Bostan, Süheyla | Özdamar, Oğuz

Article | 2008 | Gazi Medical Journal19 ( 2 ) , pp.80 - 81

İdiopatik skrotal kalsinozis, skrotum derisinde çok sayıda sert nodüllerin varlığıyla karakterizedir. Nodüler kalsifikasyonlar tipik olarak yaşamın 2. dekatında görülür. Bu lezyonlar asemptomatik, yuvarlak sert papüller durumundadır. Olgu 53 yaşında skrotumda ağrısız, sert nodüller ile başvurdu. Lezyonların 23 yaşında iken görülmeye başladığı ve bazılarının zamanla ilerleyerek polipoid forma dönüştüğü öğrenildi. Hastanın öyküsünde travma veya cerrahi tedavi yoktu. Serum kalsiyum, fosfor, kalsitonin ve paratiroid hormon seviyeleri normal sınırlardaydı. Kistlerin histopatolojik incelemesinde epitelle döşeli olmayan keratin içeriklerin . . .in distrofik kalsifikasyonu görüldü. Bilgilerimize göre bu olgu literatürde bildirilen polipoid görünümlü ikinci skrotal kalsinozis olgusudur. Idiopathic scrotal calcinosis is characterized by the presence of multiple firm nodules of scrotal skin. The nodular calcifications are typically found in the second decade of life. The lesions are seen as asymptomatic, round, firm papules. A 53-year-old man was admitted with painless, firm nodules within the scrotum. The lesions had begun to appear at the age of 23 years and some of them had become polypoid progressively over time. There was no trauma or previous surgical treatment. The serum levels of calcium, phosphorus, calcitonin, and parathyroid hormone were within normal limits. The polypoid masses were surgically excised. Histological examination of the cysts revealed dystrophic calcification of their keratin contents but no epithelial lining. To the best of our knowledge, this is the second case of scrotal calcinosis with polypoid appearance in the literature Daha fazlası Daha az

Numanoğlu-Yurdakan, Gamze | Gün, Banu Doğan | Kertiş, Gürkan | Çolak, Sacide | Özdamar, Şükrü Oğuz

Article | 2007 | İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi14 ( 3 ) , pp.189 - 193

Anjiyomiyolipoma böbrekte, retroperitoneal hemoraji yapabilen, mikroskopik olarak damar yapıları, düz kas ve yağ dokuları içeren benign tümöral lezyondur. Lenfanjiyomiyomatozis ise; akciğerleri difüz tutabilen, respiratuar yetmezlik, spontane pnömotoraks veya şilöz plevral efüzyon izlenebilen lezyondur. Mikroskopik olarak lenf damarları ve düz kas elementlerinin karışımının proliferasyonları ile karakterizedir. Her iki lezyon da az rastlanan bir sendrom olan tuberoskleroz kompleksinin komponenti olarak izlenebilir. Olgumuz göğüs ağrısı, nefes darlığı şikayeti olan 41 yaşında bayan hastadır. Toraks tomografisinde akciğer parankiminde . . ., ince duvarlı hava kistleri, abdominal tomografide böbreklerde büyüme ve yağ dansitesinde alanlar içeren lezyonlar belirlenmiştir. İntraabdominal kanama nedeniyle sağ nefrektomi uygulanmıştır. Mikroskobide, böbrek parankimindeki infiltratif tümörün matür lipomatöz, miyomatöz komponentler ve konjesyone vasküler yapılardan oluştuğu izlenmiş, immünohistokimyasal incelemede tümör hücrelerinde HMB-45 ile reaksiyon gözlenen olguya anjiyomiyolipoma tanısı konulmuştur. Akciğer lezyonlarının mikroskobik incelemesinde, kistik dilatasyonlu, düz kas hücreleri içeren lenf damarları izlenmiştir. Trikrom ile lenf damarları duvarında düz kas yönünde boyanma gözlenmiş ve lenfanjiyomiyomatozis olarak değerlendirilmiştir. Olgumuz postoperatif 16. günde gelişen kardiyopulmoner arest nedeni ile eksitus kabul edilmiştir. Angiomyolipoma is a benign tumoral lesion of the kidney which microscopically contains fat, smooth muscle and blood vessels, and may result in retroperitoneal hemorrhage. Lymphangiomyomatosis is a lesion that may lead to diffuse involvement of lungs and cause respiratory failure, spontaneous pneumothorax or pleural effusion. It is characterized by proliferation of a mixture of lymphatic and smooth muscle. Both lesions may be components of tuberous sclerosis, an uncommon syndrome. Our case is 41-year-old female presented with chest pain and dyspnea. Thin walled air cysts were determined in lung parenchyma by thorax tomography and images of enlarged kidneys and mass lesions including areas of adipose density were supplied by abdominal tomography. Right nephrectomy was performed because of intraabdominal hemorrhage. Infiltrative tumor microscopically composed of mature lipomatose, myomatose components and congested blood vessels, and reactive for HMB-45 [Melanoma (gp100) Ab-3 (clone HMB45+HMB50), Neomarkers] was diagnosed as angiomyolipoma. Microscopic evaluation of the lung lesions revealed cystic lymphatic containing smooth muscle cells. The tumor with presence of smooth muscle in the walls of lymphatic shown with trichrome and was diagnosed as lymphangiomyomatosis. The patient died because of irreversible cardiopulmonary arrest on the postoperative 16th day Daha fazlası Daha az

Demirel, Beril Gülüş | Tekin, Nilgün Solak | Barut, Figen | Aslaner, Müzeyyen | Koca, Rafet | Gencer, Duygu

Article | 2016 | Erciyes Medical Journal38 ( 2 ) , pp.78 - 80

Langerhans cell histiocytosis (LCH) is a rare group of idiopathic diseases characterized by abnormal proliferation of bone marrow-derived dendritic cells called histiocytes. It is more common in childhood, but in the literature, some adult cases have been reported. For several reasons, the disease is more familiar to pediatricians than it is to physicians handling adult cases; therefore, the diagnosis of adult cases is often delayed or missed. The clinical course of LCH is variable, ranging from a self-healing solitary bone lesion to a widely disseminated life-threatening disease. The diagnosis of LCH should be based on histologic a . . .nd immunophenotypic examination of perilesional skin. In this report, we present a case of LCH in a 66-yearold woman with bone, skin, and pituitary gland involvement; this case emphasizes that a patient with LCH should undergo careful multidisciplinary evaluation. Langerhans cell histiocytosis (LCH) is a rare group of idiopathic diseases characterized by abnormal proliferation of bone marrow-derived dendritic cells called histiocytes. It is more common in childhood, but in the literature, some adult cases have been reported. For several reasons, the disease is more familiar to pediatricians than it is to physicians handling adult cases; therefore, the diagnosis of adult cases is often delayed or missed. The clinical course of LCH is variable, ranging from a self-healing solitary bone lesion to a widely disseminated life-threatening disease. The diagnosis of LCH should be based on histologic and immunophenotypic examination of perilesional skin. In this report, we present a case of LCH in a 66-yearold woman with bone, skin, and pituitary gland involvement; this case emphasizes that a patient with LCH should undergo careful multidisciplinary evaluation Daha fazlası Daha az

Gülle, Kanat | Akpolat, Meryem | Öz, Zehra Safi | Bakkal, Bekir Hakan | Araslı, Mehmet | Köktürk, Fürüzan

Article | 2017 | Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi8 ( 1 ) , pp.33 - 37

Amaç: Radyasyon hücrelerin çekirdek ve sitoplazmasında bir takım değişikliklere sebebiyet verebilir, memeli germ hücreleri de iyonize radyasyona (İR) karşı oldukça duyarlıdır. İyonize radyasyon ovaryum folliküllerindeki dejenerasyonu arttırır. Bu çalışmanın amacı tüm vücudu iyonize radyasyona maruz kalan sıçanların ovaryum folliküllerinde L-karnitinin (LK) antiapoptotik ve radyoprotektif etkilerini araştırmaktır. Materyal-Method: Çalışmamızda 30 adet Wistar albino dişi sıçan 5 ayrı gruba ayrıldı. Radyasyon hasarı için kontrol hariç tüm sıçanlara 8,3 Gy X ışını uygulandı. LK gruplarına ışınlamadan önce günlük 200mg/kg LK uygulandı. I . . .şınlama sonrası 6.saatte (Rad-1) ve 4. günde (Rad-2) ovaryum dokuları toplandı. Ovaryum dokusundan her 5. kesit alınarak hematoksilen-eozin boyaması yapılarak oosit çekirdeğinin görüldüğü her oosit sayıldı. Folliküller primordiyal, primer, preantral ve antral olacak şekilde sınıflandırıldı. Serumdaki IL-1? (interlökin-1 alfa), IL-4 (interlökin-4) ve GM-CSF (granülosit monosit koloni sitümülan faktör) değerleri flow sitometri ile analiz edildi. Bulgular: İyonize radyasyon uygulamasının sonrasında 6.saat ve 4. gün ovaryum dokuları alınan gruplarda atretik folliküllerin oranında artış gözlendi. Granüloza hücreleri yuvarlak şekilli ve apoptotik hücre görünümünde izlendi. İyonize radyasyona maruz kalan sıçanların ovaryum dokuları incelendiğinde 4.gün İR grubunda atretik folliküllerin sayısı 6. saat İR grubuna göre belirgin bir şekilde artmıştı. LK uygulanan gruplarda İR'nun yarattığı hasarda belirgin bir düzelme gözlendi. İR gruplarında serumdaki IL-1?, IL-4 ve GM-CSF düzeyleri kontrol grubu ve tedavi grubuna göre artmış olarak izlendi.Sonuç: İyonize radyasyonun akut olarak primordiyal ve primer folliküllerdeki dejenerasyonu arttırdığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca, L-karnitinin iyonize radyasyona bağlı gelişen folliküler atrezide koruyucu bir rolü olduğunu düşünmekteyiz. Objective: This study deals with the morphological degenerations of normal and atretic follicles based on artificially induced radiation apoptosis. Ovarian follicular degeneration is accelerated by ionising radiation. The aim of the present study was to assess the radioprotective effects of L-carnitine on ovarian follicles. Material-Method: Thirty Wistar albino female rats were divided into five groups. Rats with or without pretreatment with 200 mg/kg L-carnitine, were irradiated with 8.3 Gy of X ray. The ovaries were collected at 6 h and 4 d after irradiation. Every fifth section throughout the entire ovary was stained with Hematoxylin and Eosin and follicles with a nucleus present in the oocyte were counted. The follicles were classified as primordial, primary, preantral and antral. The levels of IL-1?, IL-4 and GM-CSF in serum were determined by flow cytometric analysis. Results: The ratio (%) of normal to atretic follicles decreased with time after the irradiation in primordial follicles and in primary follicles as well. At 6 h after irradiation, the number of degenerated primordial follicles increased. Granulosa cells became round in shape and apoptotic cells started to appear. When the ovarian tissues of the rats exposed to ionizing radiation were examined, the number of atretic follicles in the 4th day ID group was significantly prominent at 6th hour according to the IR group. A significant improvement in IR damage was observed in LK treated groups. Serum levels of IL-1?, IL-4 and GM-CSF were increased in the IR groups compared to the control group and the treatment group. Conclusions: It is concluded that the ionizing radiation acutely induces the degeneration of primordial and primary follicles These results can provide morphological clues for the identification of the degenerating primordial and primary follicles in normal and irradiated rat ovaries Daha fazlası Daha az