Öz, İbrahim İlker | Şerifoğlu, İsmail | Toka, Bilal | Taşçılar, Öge | Üstündağ, Yücel

Makale | 2015 | Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi22 ( 2 ) , pp.117 - 119

Meckel divertikülünün invajnasyonu, ergen ve erişkinlerde karın ağrısının çok nadir bir nedenidir. İntussepsiyonun klasik klinik bulguları olan karın ağrısı, ele gelen bir sosis şeklinde kitle ve kanlı dışkı seyrek görülür. Tanıda, ultrasonografi ve bilgisayarlı tomografini önemli bir yere sahiptir ve hedef işareti ya da sosis görünümü ile karakteristik bulgular görülür. Bu yazıda, tekrarlayan karın ağrısına neden invajine Meckel divertikülü olgusu sunulmaktadır. The invagination of Meckel's diverticulum is a very rare cause of abdominal pain in adolescents and adults. The classic clinical triad of the intussusception consisting abd . . .ominal pain, a palpable sausage-shaped mass, and bloody stools is seen infrequently. At the diagnosis, ultrasonography and computed tomography has a significant role with characteristic findings that include the “target” sign and sausage- shaped appearance. In this paper, we report a case of invagination of Meckel’s diverticulum which causes recurrent abdominal pain in a young adolescent Daha fazlası Daha az

Aydemir, Selim | Üstündağ, Yücel | Borazan, Ali | Sekitmez, Nedret | Özdemir, Hüseyin

Diğer | 2004 | Akademik Gastroenteroloji Dergisi3 ( 1 ) , pp.42 - 45

Leptospirozis dünyada sık görülen bir zoonozdur. Özellikle tropikal bölgelerde daha sık görülmektedir. Ülkemizde görülme sıklığı konusunda yeterli veri bulunmamaktadır. Leptospirozisli hastaların %90’ında hafif sarılıksız form görülürken hastaların yaklaşık % 5-10’unda ateş, sarılık, kanamaya eğilim ve fulminan hepatorenal yetmezlikle seyreden ve Weil hastalığı olarak adlandırılan şiddetli formda görülür. Biz bu olgumuzda direk hiperbilirubinemi, akut böbrek yetmezliği, trombositopeni ile başvuran ve Weil hastalığı tanısı alan hastamızı sunduk. Leptospirosis is a commonly encountered type of zoonosis throughout the world. This infec . . .tion is especially more common in tropical regions. There is insufficient data about its frequency in our country. Though leptospirosis presents with a mild icteric form in nearly 90% of cases, it leads to Weil’s disease characterized by fever, jaundice, tendency to bleeding and fulminant hepatorenal failure in approximately 10% of infected persons. Herein we report a case of Weil's disease, presenting with acute renal failure, jaundice and thrombocytopenia Daha fazlası Daha az

Harmandar, Ferda | İlikhan, Sevil | Üstündağ, Yücel | Aydemir, Selim

Makale | 2011 | Akademik Gastroenteroloji Dergisi10 ( 1 ) , pp.37 - 39

Kolonda melanin pigmenti birikimi nadir olmayan bir durumdur, fakat ince barsakta melanin pigmeti depolanması çok nadir olarak görülür. Biz bu yazıda sadece kalın barsakta değil aynı zamanda ince barsakta da melanin pigment birikiminin görüldüğü bir vakayı rapor ettik. Elli üç yaşında erkek hasta, karın ağrısı, özellikle yemeklerden sonra olan şişkinlik ve gaz şikayetleri ile başvurdu. Hastanın 3 yıldır kabızlık şikayeti olup, son 2 aydır şikayeti artmış. Hasta uzun süre sinameki çayı ve karışık bitkisel çaylar ile kabızlık sorununu düzeltmeye çalışmış. Bu hastanın herhangi bir sistemik hastalığı mevcut değildi. Hastanın kolonoskopi . . .k incelemesinde tipik melanozis koli görünütüsü izlenmiş olup, koyu kahverengi pigmentasyon artışının daha çok çekum ve çıkan kolonda olduğu gözlemlendi. İlginç olarak aynı görünüm ileumda da vardı. Kolondan ve ileumdan biyopsiler alınarak patolojiye gönderildi. Mikroskopik incelemede ve immünohistokimyasal boyamalarda, ileum ve kolondan alınan örneklerde, histiyositlerde Mac 387 ile ve melanofajlarda S 100 ile reaksiyon izlendi ve böylelikle histolojik bulgularla melanozis koli ve melanozis ilei tanıları kondu. Melanozis koli nadir görülen bir durum değildir ve özellikle cascara, sinameki, aloe ve rhubarb gibi bitkileri içeren laksatif kullananlarla birliktelik gösterir. Bitkisel çay kullanım hikayesi olmayan hastalarda da görülebilir. Bizim olgumuz 1 yıl kadar sinameki çayı son 1 yıldır da sinameki yaprakları içeren karışık bitki çayı kullanmıştı. İnce barsaklarda melanin birikimi çok nadir rastlanan bir durumdur. Rutin endoskopik incelemlerde ince barsakta en sık duodenum ve distal ileumda görülmektedir. Melanin depolanmasının ince barsakta neden daha nadir görüldüğü ve etiyolojisi tam olarak bilinmemektedir. Pigment dağılımı kolonda da homojen olmadığından, bu durum kolon ve ince barsakta makrofaj dağılımının farklılığından kaynaklanıyor olabileceğini düşündürtmektedir. Belki de kolonoskopik incelemede ileumun daha az görüntülenmesi sebep olabilir. Melanosis of the colon is not uncommon, but black pigmentation of the small intestine is extremely rare. We report a case in which we observed melanosis not only in the colon but in the ileum as well following the use of mixed herbal tea including senna leaves. A 53-year-old male presented with abdominal cramps and bloating, especially after eating. He had suffered from constipation for 2-3 years and these symptoms had increased in the last 2 months. He had used tea from senna leaves for one year and then a mixed herbal tea for the last year to achieve defecation. This patient had no other systemic diseases. In his colonoscopic examination, we noted the typical appearance of melanosis coli. We observed that the hyperpigmentation was more intense in the cecum. Interestingly, the pigmentation was also seen in the ileum. Multiple biopsies were taken and sent for pathology. On microscopic and immunohistochemistry examination, reaction was seen on histiocytes with Mac 387 and focal reaction on melanophages with S100 on the samples taken from both the colon and small intestine. Based on the histological findings, the diagnosis of melanosis coli and melanosis of the small intestine was made. Melanosis of the colon is not uncommon and has been associated especially with the ingestion of anthracene-line laxatives (including cascara, senna, aloes and rhubarb), although it can be observed in patients without such history. Our patient had consumed a mixed herbal tea for the last year. He had also used tea from senna leaves for one year before using the mixed herbal tea. Melanosis of the small intestine is an extremely rare finding in the most readily visualized areas during routine endoscopic evaluation, including the duodenum or distal ileum. Why the deposition of melanin pigments in the small intestine is rare remains unclear. The less frequent observation of melanosis in the small intestine compared to the colon may be attributed to the facts that the pigment location is not uniform, maybe due to differences in macrophage distribution between the colon and ileum, or because the ileum is less visualized during a routine colonoscop Daha fazlası Daha az

Üstündağ, Yücel

Diğer | 2014 | Akademik Gastroenteroloji Dergisi13 ( 1 ) , pp.34 - 35

…

Aydemir, Selim | Sökmen, Coşkun | Üstündağ, Yücel | Bayraktaroğlu, Taner | Borazan, Ali | Açıkgöz, Şereften | Tekin, İshak Özel

Makale | 2004 | Türkiye Klinikleri Gastroenterohepatoloji Dergisi15 ( 2 ) , pp.81 - 84

Amaç: Vitamin B12 eksikliğinde Helicobacter pylori (H. pylori) enfeksiyonunun rolü güncel çalışmalarda ileri sürülmektedir. H. pylori’nin atrofik gastrit yaparak vitamin B12 eksikliğine neden olduğu düşünülmesine rağmen, yapılan çalışmalarda H. pylori’nin atrofik gastrit yapmadan da başka mekanizmalarla vitamin B12 eksikliğine neden olduğu ileri sürülmektedir. Çalışmamızda bölgemizde vitamin B12 eksikliği saptanan olgularda H. pylori enfeksiyonu prevelansını serolojik olarak araştırdık. Gereç ve Yöntemler: Hastanemiz kayıtlarında vitamin B12 düzeyi ve H. pylori IgG bakılan olgular çalışmaya alındı. Daha önce vitamin B12 tedavisi alm . . .amış toplam 482 olgu tespit edildi. Vitamin B12 seviyesi düşük 148 olgu çalışma grubunu oluşturdu. Vitamin B12 seviyesi normal 334 olgu ise kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Bulgular: Çalışma grubunun yaş ortalaması 38±12, kontrol gurubunda ise 40±12 saptandı (p> 0.05). Çalışma grubunda olguların 114 (%77)’ünde, kontrol grubunda ise 229 (%68.6)’unda H. pylori IgG pozitif tespit edildi. Vitamin B12 seviyesi düşük olgu grubunda H. pylori IgG pozitifliği kontrol grubuna göre yüksek saptanmış olsa da oranların istatistiksel değerlendirmesinde fark anlamlı tespit edilmedi (p= 0.058). Sonuç: Bölgemizde vitamin B12 eksikliği olan ve olmayan olgular arasında H. pylori pozitifliği yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmemiştir. Verilerimiz H. pylori enfeksiyonunun B12 eksikliğine neden olduğu yolunda son zamanlarda yapılan çalışmalarla çelişmektedir. Ancak bulgularımızın daha geniş olgu gruplarında yapılacak olan endoskopik çalışmalarla desteklenmesi gereklidir. Objective: An association between Helicobacter pylori (H. pylori) infection and vitamin B12 deficiency has been recently reported. Though its thought that H. pylori leads to vitamin B12 deficiency by causing atrophic gastritis, recent studies suggested that H. pylori can lead to vitamin B12 deficiency by different mechanisms other than the induction of atrophic gastritis. We investigated the seroprevalance of H. pylori infection in our vitamin B12 deficient cases. Material and Methods: We used our hospital records to cover the patients with known vitamin B12 and anti H. pylori IgG serum levels. A total 482 patients with no previous history of vitamin B12 replacement therapy were enrolled into the study. One hundred forty-eight patients with low levels of vitamin B12 formed the study group. Three hundred thirty-four patients with normal serum vitamin B12 levels were taken as controls. Results: The mean ages of the study and the control group were as follows; 38 ± 12, 40 ± 12, respectively (p> 0.05). H. pylori IgG was positive in 114 cases (77%) and 229 (68.6%) in the study and control groups. In the group with low vitamine B12 levels despite the H. pylori IgG pozitivity was higher than control group infact there was no meaningful difference in the assesment of rates statistically (p= 0.058). Conclusion: In our region, H. pylori seroprevalence ratio between vitamin B12 deficient and normal population is not statistically significant. Our data contradict with the recent findings about H. pylori producing vitamin B12 defficiency. However our findings must be supported by endoscopic studies performed on a bigger population Daha fazlası Daha az

Üstündağ, Yücel

Makale | 2017 | Akademik Gastroenteroloji Dergisi16 ( 2 ) , pp.59 - 60

…

Üstündağ, Yücel

Diğer | 2014 | Akademik Gastroenteroloji Dergisi13 ( 1 ) , pp.36 - 37

…

Borazan, Ali | Üstündağ, Yücel | Sekitmez, Nedred | Kadıoğlu, Gülay | Yılmaz, Ahmet

Makale | 2004 | Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi24 ( 1 ) , pp.98 - 100

Kronik lenfositik lösemi (KLL)'li hastalarda, çok iyi bilinen bir adenozin deaminaz inhibitörü olan fludarabinin kullanımına bağlı Tümör Lizis Sendromu (TLS) nadir olarak bildirilmiştir. Genellikle TLS, kemoterapinin ilk küründen sonra görülmektedir. Bu raporda, 7 yıl önce KLL tanısı alan, fludarabin tedavisinin 3. kürü sonrası TLS'na bağlı serum fosforunun 32 mgr/dl,ürik asit düzeyinin 46 mgr/dl ye dramatik bir şekilde yükseldiği, şiddetli akut renal yetmezlikli 70 yaşında bir olgu tanımlanmıştır. Olgumuzda; yedi gün yoğun hemodiyaliz uygulaması ile klinik renal yetmezlik bulguları düzelmiştir. Bu olgu bize, KLL'de üçüncü kür kemot . . .erapiden sonra bile TLS gelişebileceğini hatırlatmaktadır. Tumor lysis syndrome (TLS) due to the use of fludarabine, a well known adenosine deaminase inhibitor, has been reported very rarely in patients with chronic lymphocytic leukemia (CLL). Generally; TLS happens to occur after the first course of chemotherapeutics. In the present report, we describe a 70 year-old patient with a diagnosis of CLL nearly 7 years ago, who developed a severe acute renal failure after the third course of fludarabine treatment, resulting in TLS with a dramatic rise in serum phosphorus (32 mg/dl) and uric acid levels (46 mg/dl). Intensive hemodialysis treatment a meliorated the clinical course of renal failure within 7 days. This case reminds us that TLS develop even after the third course of chemotherapautics in patients with CLL Daha fazlası Daha az

Aydemir, Selim | Kadıoğlu, Gülay | Bayraktaroğlu, Taner | Üstündağ, Yücel | Özeltekin, İshak | Borazan, Ali | Aktunç, Erol

Makale | 2004 | Türkiye Klinikleri Gastroenterohepatoloji Dergisi15 ( 3 ) , pp.101 - 105

Amaç: Celiac hastalığı gluten ile indüklenen, ince bağırsaklarda villöz atrofi ve malabsorpsiyon ile karakterize bir hastalıktır. Demir eksikliği anemisi bu hastalığın önemli bir prezantasyon şekli veya ilk bulgusu olabilir. Bu çalışmada, gastrointestinal sistem endoskopik incelemesinde kan kaybını açıklayacak bulgu saptanmayan demir eksikliği anemili olgularda celiac hastalığı prevalansını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Demir eksikliği anemisi tanısı konmuş, üst ve alt gastrointestinal sistem endoskopik incelemesinde kan kaybını açıklayacak bulgu saptanmayan toplam 39 olgu çalışma grubunu, üst gastrointestinal sistem en . . .doskopisi yapılan yaş ve cinsiyet uyumlu, anemik olmayan 35 olgu kontrol grubunu oluşturdu. Olgularda duodenum ikinci kesiminden alınan biyopsi örneklerinde histopatolojik olarak celiac hastalığı varlığı araştırıldı. Bulgular: Demir eksikliği anemili çalışma grubundan alınan biyopsi örneklerinde 4 (%10.2) olguda celiac hastalığı ile uyumlu bulgular saptanırken kontrol grubunda hiçbir olguda celiac hastalığı ile uyumlu bulgu saptanmadı. Celiac hastalığı saptanan 4 olgu glutensiz diyete alındıktan 6 ay sonra yapılan duodenal biyopsilerde patolojik bulgularda belirgin düzelme saptandı. Sonuç: Demir eksikliği anemisi ile başvuran ve aneminin nedenini açıklayacak belirgin sebep olmayan olgularda celiac hastalığından şüphelenilmelidir. Bu olgulardan endoskopik inceleme sırasında duodenum ikinci kesim biyopsisi alınmalıdır. Objective: Celiac disease is a disorder caused by dietary gluten, inducing villous atrophy and malabsorption in small intestinal mucosa. Iron deficiency anemia may be the first finding or an important presentation of this disorder. In this study, patients whom endoscopic examinations have not revealed any cause for iron deficiency anemia were investigated for celiac disease prevalence. Material and Methods: Thirty-nine patients having the diagnosis of iron deficiency anemia whom did not have any endoscopic cause for upper or lower gastrointestinal bleeding consisted the study group. Thirty-five age and sex matched nonanemic patients, who had undergone endoscopic examinations for reasons other than iron deficiency anemia consisted the control group. Histologic findings for celiac disease were investigated in biopsy specimens taken from the second part of the duodenums of all subjects. Results: In 4 of the specimens (10.2%) of the study group, histopathologic findings correlated with celiac disease whereas none of the specimens in control group revealed any findings related to celiac disease. Significant improvement was observed in histopathologic findings of 4 cases of celiac disease after 6 months of glütene free diet. Conclusion: As a result, in all patients presenting with unknown cause of iron deficiency anemia there must be a high index of suspicion about celiac disease. Doudenal biopsies should be performed in these patients during endoscopic examination of the gastrointestinal tract. Daha fazlası Daha az

Üstündağ, Yücel | Parlak, Erkan

Diğer | 2013 | Akademik Gastroenteroloji Dergisi12 ( 1 ) , pp.36 - 37

…

Özdemir, Hüseyin | Savranlar, Ahmet | Üstündağ, Yücel | Mahmutyazıcıoğlu, Kamran | Özer, Tülay | Asil, Kıyasettin | Davşancı, Halit

Makale | 2005 | Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi45 ( 3 ) , pp.169 - 171

Hepatoselüler karsinom karaciğerin en sık görülen primer tümörüdür ve tüm dünyada insidansı gittikçe artmaktadır. Bilinen tedavi yöntemleri cerrahi rezeksiyon ve karaciğer transplantasyonudur. Mikrokateter ve mikrotel teknolojisindeki inanılmaz gelişmeler transkateter arteryel kemoembolizasyon (TAKE) tedavisini cerrahi rezeksiyon ve transplantasyona alternatif duruma getirmiştir. TAKE kısaca tümör besleyicilerine mikrokateter ve mikrotellerle girilerek kemoterapötik ilaçların sadece tumoral lezyonun içine verilmesi ve işlem sonunda tümör besleyicilerinin tıkanması olarak tarif edilir. Biz de hepatoselüler karsinom tanısı alan ve TAK . . .E ile tedavi edilen 62 yaşındaki erkek hastayı sunuyoruz. A Patient With Hepatocellular Carcinoma Treated by Transcatheter Arterial Chemoembolization: Case Report Hepatocellular carcinoma is the most common primary liver cancer and its prevalence increases worldwide. Transcatheter arterial chemoembolization is an alternative therapy comparing surgical resection and transplantation because of advanced technology in the microcatheter and microwire system. As a technique, feeding artery of the tumoral lesion is catheterized by microcatheter and microwire, then performed chemoembolic drugs into tumor via microcatheter. In the end, feeding artery of the tumor is occluded with particular embolization particles. We present a 62-year-old patient with hepatocellular carcinoma treated by transcatheter arterial chemoembolization Daha fazlası Daha az

Ünal, Serap Tilki | Engin, Hüseyin | Gökmen, Ayla | Bilir, Cemil | Üstündağ, Yücel

Makale | 2013 | Turkish Journal of Medical Sciences43 ( 2 ) , pp.194 - 198

Aim: Thrombomodulin (TM) and endothelial protein C receptor (EPCR) are 2 transmembrane proteins that are thought to play an important role in cancer. We aimed to discover whether these 2 proteins are prognostic indicators in colorectal cancer. Materials and methods: Plasma TM and EPCR levels were measured using the ELISA method in 50 patients in different tumor stages that had been recently diagnosed with colorectal cancer and in a healthy control group of 50 people. Results: In colorectal cancer patients, higher plasma TM (21.3 ± 22.8 ng/mL, 13.2 ± 16.2 ng/mL, P = 0.010) and plasma EPCR levels (149.9 ± 79.6, 113.3 ± 49.3, P = 0.007 . . .) were determined compared to the control group. No statistically significant relationship was present between plasma TM, EPCR levels and tumor stage, tumor localization, tumor differentiation, lymphovascular invasion state, microvascular thrombus existence, and thrombosis progression (P > 0.05). Conclusion: We think that these 2 proteins are released into plasma as an indicator of endothelial dysfunction and can play a role in pathogenesis and biology of colorectal cancer. Aim: Thrombomodulin (TM) and endothelial protein C receptor (EPCR) are 2 transmembrane proteins that are thought to play an important role in cancer. We aimed to discover whether these 2 proteins are prognostic indicators in colorectal cancer. Materials and methods: Plasma TM and EPCR levels were measured using the ELISA method in 50 patients in different tumor stages that had been recently diagnosed with colorectal cancer and in a healthy control group of 50 people. Results: In colorectal cancer patients, higher plasma TM (21.3 ± 22.8 ng/mL, 13.2 ± 16.2 ng/mL, P = 0.010) and plasma EPCR levels (149.9 ± 79.6, 113.3 ± 49.3, P = 0.007) were determined compared to the control group. No statistically significant relationship was present between plasma TM, EPCR levels and tumor stage, tumor localization, tumor differentiation, lymphovascular invasion state, microvascular thrombus existence, and thrombosis progression (P > 0.05). Conclusion: We think that these 2 proteins are released into plasma as an indicator of endothelial dysfunction and can play a role in pathogenesis and biology of colorectal cancer Daha fazlası Daha az