Ok, Elvan | Özyurt, Doğan | Gülekli, Bülent

Makale | 2008 | Gülhane Tıp Dergisi50 ( 1 ) , pp.23 - 26

Tavşanlarda deneysel model çalışılarak akut apandisitin evreleri değerlendirilmiştir. Yeni Zelanda ırkından, ağırlıkları yaklaşık 3000 gr olan yirmi bir adet erkek tavşan (oryctogalus cuniculus) çalışmaya dahil edildi. Hayvanlar üç gruba ayrıldı. Deneysel modelde apandiks yaklaşık 7-8 cm distalinden 0 numara ipekle ligate edildi. Grup I'dekilere ligasyondan 12 saat, Grup II'dekilere 24 saat, Grup III'dekilere 36 saat sonra apandektomi yapıldı. Bütün apandektomi materyalleri makroskopik ve mikroskopik olarak değerlendirildi. Olguların hepsinde apandiksin deneysel obstrüksiyonu histopatolojik olarak insanlardakine benzer şekilde apand . . .iks duvarında inflamatuvar değişiklikler ile sonuçlandı. Apandiks obstrüksiyonundan sonra geçen zaman ile histopatolojik bulgular arasında yakın bir ilişki vardı. Deneysel çalışmamızın verileri ışığında apandiks ligasyonu akut apandisit modeli oluşturmada başarılı bir yöntem olarak bulunmuştur. Comparison of Spermac and Diff-quik staining methods in the assessment of sperm morphology in asthenozoopermia cases Sperm motility problems (Asthenozoopermia) is one of the major causes of male infertility. In cases with asthenozoop- ermia infertility increases to a greater extent when sperm morphology disorders are added to coexisting motility disor- ders. A total of 65 males (21 males with sperm motility dis- order and 44 males without this disorder) who referred to the in vitro fertilization unit of Dokuz Eylul University Medical School between November 15, 2004 and April 5, 2005 were included in the present study. Spermac and Diff-quik staining methods were used in the assessment of sperm morphology in all semen samples. Test results showed consistency with both staining methods on 55 semen samples examined. Sperm mor- phology was normal in 32 semen samples with consistent test results by both methods, while the percentage of morpho- logy was low in 23 cases. In 7 of remaining 10 cases, the sperm morphology was in the normal range with Diff-quik staining method while an abnormal percentage was detected with Spermac method. In 3 cases the sperm morphology was within normal limits with Spermac staining method while Diff-quik staining method demonstrated abnormal sperm morphology. Statistical analysis with Mc Nemar test demon- strated that both staining methods were reliable. Since nei- ther of the two methods used in the evaluation of sperm mor- phology has proven superiority to the other, a cost reduction may be provided by choosing the economical one Daha fazlası Daha az

Karaman, Serhat | Tanrıkulu, Ceren Şen | Tanrıkulu, Yusuf | Bayramoğlu, Atıf

Makale | 2015 | Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi48 ( 1 ) , pp.13 - 19

AMAÇ: Depremler dünyada olduğu gibi ülkemizde de en sık görülen, yüksek mortalite ve morbititeye neden olan doğal afetlerdir. Deprem esnasında bir taraftan afet bölgesine tıbbi destek sağlanırken, bir taraftan da hastaların çevre hastanelere sevki yapılarak bölgedeki tıbbi yetersizlikler giderilmeye çalışılmaktadır. Biz bu çalışmada, 2011 Van depreminde hastanemize olan depremzede başvurularını incelemeyi amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Hastanemiz bölgeye yakın en kapsamlı hastanelerden birisi olup, çalışmamızda deprem nedeniyle hastanemize başvuran 45 hasta, başvuru şekilleri, tanıları, yapılan müdahaleler ve yattıkları kliniklere g . . .öre incelenmiştir.BULGULAR: Hastaların 22'si kadın, 23'ü erkek olup, yaş ortalamaları 29.6 idi. En yüksek başvuru şekli kara ambulansı idi. Triaj alanlarına göre dağılımları eşit olan hastaların 1/3'ü taburcu edilirken, 2/3' ü yatırılmıştır. En sık görülen yaralanmalar ekstremite yaralanmaları idi ve bununla uyumlu olarak en yüksek yatış oranı ortopedi kliniğine aitti. SONUÇ: Deprem öncesi ve sonrası alınacak önlemlerin hepsi mortalite ve morbidite oranlarını azaltmada mutlaka etkili olacaktır. Deprem bölgesindeki sağlık hizmetlerinin etkin bir biçimde planlanması kadar, saha ile hastaneler ve hastane içinde klinikler arası uyumu ve bunların birlikte çalışması hastaların tedavi ve iyileşme sürecini olumlu yönde etkileyecektir OBJECTIVE: Earthquakes are natural disasters that most common in our country, as in the world and cause high mortality and morbidity. During the earthquake, both while medical support is provided to the disaster area and medical deficiencies in the region are corrected by making the referral of patients to close hospitals. In this study, we aimed to investigate admissions related to earthquake in the 2011 Van earthquake. MATERIAL AND METHODS: Our hospital is one of the most comprehensive hospital near the earthquake region. In our study, 45 patients admitted to our hospital because of an earthquake were analyzed according to their admission forms, diagnosis, interventions, and hospitalization clinics. RESULTS: 22 patients were female, 23 patients were male and mean age was 29.2. The most common admission form was by land ambulance. Distributions of patients according to the triage areas were equal. While 1/3 of patients were discharged, 2/3 of patients were hospitalized. Extremity injuries were the most common injury and in accordance with this state, the highest hospitalization rate was orthopedic clinic. CONCLUSIONS: Measures to be taken before and after earthquake will necessarily impact to reduce mortality and morbidity rates. As well as the planning of health services effectively in earthquake region, harmony between the field with hospitals and between clinics in hospital, and work together will positively affect treatment and healing process of patient Daha fazlası Daha az

Songur, Ahmet | Söğüt, Sadık | Özen, Oğuz Aslan | Yılmaz, H. Ramazan | Özyurt, Hüseyin

Makale | 2004 | Tıp Araştırmaları Dergisi2 ( 3 ) , pp.31 - 36

Amaç: Formaldehit (FA) irrite edici ve zehirli bir gazdır. Aldehit ailesinin en önemli üyesidir. FA anatomi, patoloji ve histoloji laboratuvarlarinda tahnit ve dezenfeksiyon işlemlerinde kullanılır. Bu çalışmada, subakut ve subkronik periyotlarda solunan FA'in akciğer dokusu enzim aktiviteleri ile MDA ve NO düzeylerine etkileri araştırılmıştır. Gereç ve yöntem: 60 adet erkek sıçan herbirinde 10 sıçan olmak üzere 6 gruba ayrıldı. Sıçanlar subakut (4 hafta) ve subkronik (13 hafta) olarak 0, 10 ve 20 ppm dozunda formaldehit gazına maruz bırakıldı Deneylerin sonunda sıçanlara eter anestezisi yapılarak dekapite edildi ve akciğer dokuları . . . çıkarıldı. Homojenize edilerek biyokimyasal analizlerde kullanıldı. Bulgular: Akciğer dokusunda total SOD, CAT ADA, XO aktiviteleri ile MDA ve NO seviyeleri ölçüldü. Kontrol grubuna göre, subakut 10 ppm grubunda, SOD aktivitesinde anlamlı bir azalma saptandı. Subakut 20 ppm grubunda, CAT ve SOD aktivitelerinde belirgin bir azalma, MDA ve NOdüzeylerinde ise anlamlı bir artış vardı. Subkronik 10 ve 20 ppm gruplarında XO aktivitelerinde ve subkronik 20 ppm grubunda ise MDA ile NO seviyelerinde anlamlı artma tespit edildi. Sonuç: Sıçanların inhalasyon yoluyla formaldehite maruz bırakılması akciğerin enzimatik antioksidan sistemini olumsuz yönde etkilemektedir. MDA düzeylerinde ki artış, FA dozunun lipit peroksidasyonu üzerinde ve NO düzeylerindeki artış da, FA maruziyet süresinin oksidatif stres üzerinde etkili olduğunu düşündürmektedir. Purpose: Formaldehyde (FA) is an irritating and toxic gas. It is the most important member of aldehydes. FA is used in anatomy, pathology and histology laboratories, embalming and deselection procedures. The aim of this study is to investigate the effect of FA on the activities of the lung enzymes and MDA and NO levels in lung tissues exposed to subacute and subchronic FA inhalation. Methods: Sixty male rats were divided into six groups each included ten rats. The rats exposed to subacute (4 weeks) and subchronic (13 weeks) 0,10, 20 ppm FA. At the end of the exposure period, rats were decapitated under ether anesthesia. The lung tissues were extracted and homogenized and used in biochemical analyses. Results: The total activities of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), adenosine deaminase (ADA), xanthine oxidase (XO) and levels of MDA, NO in lung tissue were measured. A significant decrease in SOD activity was found in subacute 10 ppm group compared to control group. There was a significant decrease in CAT and SOD activities in subacute 20 ppm group and significant increase in MDA and NO levels was found. We found significant XO activity increase at subchronic 10 and 20 ppm groups. Conclusion: We suggest that enzymatic antioxidant system of rat lungs were affected adversely from inhalation of FA. MDA levels suggests the importance of FA dosage on lipid peroxidation and NO levels suggests the importance of. FA exposure period on oxidative stress of lung tissue Daha fazlası Daha az

Karacı, Mehmet | Tanyeri, Bilge | Tekin, Deniz | Toroslu, Ertuğ | Baysal, Kemal

Makale | 2015 | Journal of Clinical and Analytical Medicine6 ( 2 ) , pp.152 - 155

Amaç: Patent foramen ovale (PFO) septum primum ile septum sekundumun arasında ince, membranöz, esnek ve fleb benzeri konjenital, oblik bir kanaldır. Bu yapının erişkin dönemde birçok hastalıkla ilişkisi gösterildiğinden çocukluk çağında tanı alan hastaların takip ve tedavisi önemli hale gelmiştir. Bizde bu çalışmada çocukluk çağında tanı alan ve kendi takip ettiğimiz hastalarımızın klinik seyir ve prognozunu incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Ocak 1991-Ocak 2001 tarihleri arasında 19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi pediatrik kardioloji bilim dalında düzenli takip edilen hastaların dosya kayıtları retrospektif olarak i . . .ncelendi. Yenidoğan döneminden itibaren farklı aylarda başvuran ve ekokardiografilerinde izole PFO saptanan hastalar çalışmaya alındı. Bulgular: İzole patent foramen ovale tanısıyla takip edilen 100 kız (%50.3), 99 erkek (%49.7) toplam 199 hasta vardı. Yaşları iki gün ile onbir yaş arasında olup ortalama yaş 16±1.2 aydı. Tanı anındaki yaş ortalaması 4.3 ± 0.7 ay olarak saptandı. Hastaların ortalama patent foramen ovale çapı 4.2 mm (3.1-7.9mm) ve takip süresi ise 3 ay-5 yıl arasında idi. Takip süresince 59 (%30) hastada PFO tamamen kapandı. Ortalama kapanma yaşı 25.7 ±2.5 aydı (3-44 ay). Bu hastaların 34 erkek 25 tanesi ise kız idi. Üç hastaya cerrahi müdahale uygulandı. Ama bunlarda soldan-sağa atrialseptal anevrizma vardı. Tartışma: Erişkin döneminde kriptojenik inme, migren, paradoksal emboli gibi çeşitli hastalıklarla PFO’nin ilişkisi gösterilmiştir. Bu yüzden çocukluk döneminde tanı alan hastaların düzenli aralıklarla ekokardiografik çalışmalar ile kapanma durumu takip edilmeli ve gereken hastaların opere edilmesi sağlanmalıdır. Aim: Patent foreman ovale (PFO), which takes part between the septum primum and the septum sekundum, is a thin, membranous, flexible, flap-like congenital, and an oblique channel. This structure related with many diseases in adulthood; therefore, the follow-up and treatment in childhood of PFO patients has become important. In this study, we evalated the clinical course and the prognosis of our patients with PFO. Material and Method: The data of the recent study were collected retrospectively from 19 Mayıs University Pediatric Cardiology department in Turkey between January 1991 and January 2001. This study enrolled the patients who were diagnosed isolated PFO by echocardiography examination in different months of applicant from the newborn era. Results: We enrolled 199 patients data’s with the diagnosis of patent foramen ovale into the recent trial. A hundred patients (50.3%) were female, and ninety-nine (49.7%) were male. The mean age was 16±1.2 months (between 2 days-old and 11 years–old). The mean age of PFO diag- nose was 4.3 ± 0.7 months. The follow-uptime dispersed with 3 months to 5 years. The mean diameter of PFO was 4.2 mm (3.1-7.9mm). During the follow-up, the foramen ovale of fifty-nine (30%) patients were closed. The mean closure age was 25.7 ±2.5 months (3-44 months). Of 59 patients; 34 were male and 25 were female. Three patients were underwent surgical due to having left to right atrial septal aneurism. Discussion: Patent foramen ovale is associated with cryptogenic stroke, migraine, paradoxical embolic events in adulthood. Thus, we suggest that it is crucial to undergo routinely echocardiogram to check the closure of patent foramen ovale in childhood. It is also critical to refer patients to the invasive surgical repairment when it requires Daha fazlası Daha az

Keleşoğlu, Kazım Serhan | Sivri, Mesut | Erdoğan, Hasan | Koplay, Mustafa | Güneyli, Serkan

Makale | 2015 | Genel Tıp Dergisi25 ( 4 ) , pp.126 - 131

Amaç: Bu çalışmanın amacı, nadir doğumsal malformasyonlardan olan intrakranial lipomların bilgisayarlı tomografi (BT) ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) bulgularını incelemek, klinik bulgularını ve birliktelik gösterdikleri malformasyonları tespit etmek ve lezyon yerleri ile hem semptomlar hem de kalfikasyon varlığı arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Gereç ve yöntem: Mart 2010-Mart 2015 tarihleri arasında tanı alan intrakranial lipoma sahip 57 hastanın (22 erkek ve 35 kadın, ortalama yaş 50, 2-89 arası yaş) BT ve MRG bulgularını geriye dönük değerlendirdik. 25 hastanın BT, 32 hastanın MRG incelemesi mevcuttu. Lezyonların BT da . . .nsiteleri ölçüldü, görüntüleme bulguları, lezyon hacimleri, semptomlar ve birliktelik gösterdikleri lezyonlar tespit edildi. Lezyon yerleri ile hem semptomlar hem de kalsifikasyon varlığı arasındaki ilişki kikare testi kullanılarak araştırıldı. Bulgular: Lezyonların yerleşim yerleri şu şekilde izlendi; interhemisferik fissür (n=22), sol kuadrigeminal sistern (n=10), korpus kallozum (n=10), interserebellar fissür (n=4), sağ kuadrigeminal sistern (n=3), interpedinküler sistern (n=3), silvian fissür (n=2), koroid pleksus (n=2), sol akustik kanal (n=1). Ortalama lipom hacmi 4±3,047 mm3 idi. En sık semptom 9 hastada görülen baş ağrısı idi. Lezyon yerleri, ne semptomlar (p=0,394) ile ne de kalsifikasyon varlığı (p=0,552) ile anlamlı ilişki göstermedi. Sonuç: BT ve MRG tipik özellikleriyle intrakranial lipomlara tanı koyabilmektedir ve de bu lezyonların birliktelik gösterdikleri diğer malformasyonları da ortaya koyabilmektedir. BT ve MRG özelliklerinin bilinmesi ayırıcı tanıyı kolaylaştırmaktadır. Objectives: The purpose of this study is to evaluate computed tomography (CT) and magnetic resonance imaging (MRI) findings of intracranial lipomas which are rare congenital malformations, to determine clinical findings and associated malformations, and to determine the relationships between lesion localization and symptoms as well as between lesion localization and presence of calcifica- tion. Material and methods: We retrospectively evaluated CT and MRI findings of 57 patients (22 male and 35 female patients) with median age of 50 who received a diagnosis of intracranial lipoma between March 2010 and March 2015. CT examina- tions of 25 patients and MRI examinations of 32 patients were available. CT densities of lesions were assessed, imaging findings, lesion volumes, symptoms, and associated lesions were determined. The relationships between lesion localization and symptoms as well as between lesion localization and presence of calcification were evaluated using using x2 test. Results: Localizations of the lesions were as follows; interhemispheric fissure (n=22), left quadrigeminal cistern (n=10), corpus callosum (n=10), intercerebellar fissure (n=4) right quadrigeminal cistern (n=3), interpeduncular cistern (n=3), sylvian fissure (n=2), choroid plexus (n=2), and left acoustic canal (n=1). Mean lipoma volume was 4±3,047 mm3. The most common symptom was headache demonstrated in 9 patients. Lesion localizations did not show any significant relationship neither with symptoms (p=0,394) nor with presence of calcification (p=0,552). Conclusion: CT and MRI can diagnose intracranial lipomas with typical findings and detect associated malformations. To know CT and MRI findings of them makes it easier to differentiate them from the other lesions Daha fazlası Daha az

Peksoy, İrfan | Arıca, Betül | Ercan, Tayan Meral | Kaş, H. Süheyla | Tuncel, Mürvet | Şener, Burçin | Aşansü, Ayşe

Makale | 2004 | Genel Tıp Dergisi14 ( 4 ) , pp.125 - 132

Amaç: Bu çalışmanın amacı Tc-99m poli (l-laktik) asit (PLA) mikrokürelerini lökositleri fagositik yolla işaretleyebilmek için hazırlamak ve gerekli optimum şartları belirlemektir. Yöntem: PLA polimerlerinden (MA:52.000 D) çözücü buharlaştırma yöntemi ile PLA mikroküreleri (1-5 µm) hazırlandı. Daha sonra pH 3’te kalay klorürle Tc-99m ile işaretlendi, işaretleme verimi % 95’in ve stabilitesi ise 24 saat içinde % 70’in üzerinde bulundu. 50 ml heparinli kan gönüllü sağlıklı erişkin insanlardan alınarak oda sıcaklığında sedimantasyona bırakıldı ve lökositten zengin plazma elde edildi. 1 mL’de hazırlanan 50 mCi Tc-99m-PLA mikroküresi löko . . .sit çökeleğine ilave edilip rotator bir mekanik sallayıcıda 37oC’de 1. saat inkubasyona bırakıldı. Tc-99m PLA ile işaretlenen lökositler santrifüj ile süspansiyondan ayrıldı, yıkandı ve trombositten fakir plazma ile süspansiyon yapıldı. Bulgular: Lökositlerin işaretlenme verimi yaklaşık % 70 bulundu. Monositlerin PLA mikrokürelerini fagosite ettiği elektron mikroskobunda gösterildi. Lökositlerin kemotaktik indeksi 2’nin üzerinde bulundu. Lökositlerin canlılığı Tripan mavisi ile değerlendirildi ve % 90’ın üzerinde bulundu. Sonuç: Tc-99m-PLA mikroküreleri ile lökosit işaretlemenin potansiyel değeri olduğu görülmektedir. Monositlerin daha belirgin işaretlenmesi nedeniyle özellikle kronik inflamasyonda kullanılabilir. Objective: The aim of this study was to prepare Tc-99m poly (l-lactic) acid (PLA) particles for phagocyting engulfment by leucocytes and determine optimization conditions. Methods: PLA microspheres (1-5 µm) were prepared from PLA polymeres (MW=52.000) by solvent evaporation from methylene chloride. Then, they were labeled with Tc-99m by stannous chloride reduction at pH 3 with an efficiency of >95% and a stability of >70% at 24 hours. 50 mL heparinized blood was obtained from normal adult volunteers. The precipitate was removed and the sediment was washed with 0.9 NaCl and then centrifuged at 600 rpm for 5 minutes. 50 mCi Tc-99m-PLA particles in 1 mL was added to precipitated leukocytes and rotated in mechanical shaker in incubation at 37oC for 1 hour. Tc-99m-PLA labeled leukocytes were separated by centrifugation, washed and suspended in platelet poor plasma. Results: Leukocytes were labeled with an efficiency of about 70%. The engulfment of PLA particles by monocytes and the integrity of cell membrane afterwards were demonstrated by electron microscopy. Chemotactic index was >2. The viability of leukocytes was >90%, determined with trypan blue. Conclusion: Our results indicated the potential value of leukocyte labeling with Tc-99m PLA microspheres. This may be especially useful in demonstrating chronic infection, because of the preference of monocytes in labeling Daha fazlası Daha az

Özer, Tülay | Özdemir, Hüseyin | Savranlar, Ahmet | Mahmutyazıcıoğlu, Kamran

Makale | 2006 | Erciyes Tıp Dergisi28 ( 1 ) , pp.35 - 37

Lipomlar sık izlenen benign yumuşak doku kitleleri olmalarına rağmen parotis bezinde oldukça nadir görülürler. Bu lezyonlar ultrasonografide (US) genellikle hipoekoik kitle şeklinde izlenirler ve bilgisayarlı tomografide (BT) düşük yağ dansiteleri ile tanınabilirler. Parotis bezinde lipom tespit ettiğimiz iki olgunun US ve BT bulgularını sunuyoruz. Although lipomas are common benign soft tissue neoplasms, they are rarely found in the parotid gland. These lesions are usually observed as hypoechoic masses in ultrasonography (US) and are recognized by their low fat density in computerized tomography (CT). We report the findings of US a . . .nd CT in two cases which were determined by the lipoma of the parotid gland Daha fazlası Daha az

Yamaner, Faruk | İamamoğlu, Osman | Güllü, Abdullah | Güler, Dursun | Gümüş, Mustafa | Akalın, Cem Tevfik | Kartal, Alparslan

Diğer | 2009 | Genel Tıp Dergisi19 ( 3 ) , pp.105 - 112

Amaç: Bu çalışmanın amacı, amatör ve profesyonel futbolcuların alt ekstremitelerdeki yaralanmaların tespit edilmesi ve yaralanma bölgeleri arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. Yöntem: Bu araştırma, 2005/2006 futbol sezonunun bitiminde 96 amatör ve 98 profesyonel futbolcu üzerinde yaralanmaları sorgulayan ayrı bir anket formu ile yapılmıştır. Bulgular: Araştırmada tespit edilen alt ekstremite yaralanmalarının çoğunluğu % 16,6 ile burkulma, % 15,7 ile tendon-bağ zedelenmesi ve % 12,6 oranı ile kas ezilmesi olduğu bulunmuştur. Amatör futbolcularda burkulmalar % 17,1 ile birinci, kırıklar % 15,5 ile ikinci sırada, profesyonel futbolcu . . .larda ise tendon- bağ zedelenmesi % 19,0 ile ilk sırada ve onu burkulma, kas ezilmesi ve kas çekmesi izlemiştir. Alt ekstremite yaralanmalarının yıllık oranı toplamda futbolcu başına 4,57 iken amatör futbolcularda 5,16 ve profesyonel futbolcularda 3,98 bulunmuştur. Sonuç: Amatör ve profesyonel futbolcuların genellikle alt ekstremite yaralanmalarına maruz kaldıkları; bunların da burkulmalar, gerilmeler, zedelenmeler, kontüzyonlar şeklinde görüldüğü, çoğunlukla müsabaka esnasında oluştuğu ve amatör futbolcuların profesyonel futbolculardan daha fazla alt ekstremite yaralanmalarına maruz kaldıkları söylenebilir. Objective: The purpose of this investigation was to fix injuries of lower extremities of amateur and professional soccer players and to investigate relation of between injuries area. Methods: This investigation was constructed over the 96 amateur and 98 professional soccer players at the end of 2005-2006 football season with another questionnaire which was examination of injuries. Results: Findings in this investigation that many lower extremity injuries were 16.6% sprains, 15.7% tendon-connective tissue injuries and 12.5% muscle damages. Amateur soccer players’ strains were first level with 17.1% and their fractures were second level with 15.5%. Professional soccer players’ tendon-connective tissue injuries were first level with 19.0% and followed up this sequence were sprain, muscle damage and muscle strain. Annual ratio of lower extremity injuries were found that totally for each soccer players was 4.57, for amateur soccer players were 5.16 and for Professional soccer players were 3.98. Conclusion: It can be said that, amateur and professional soccer players were exposed to many lower extremity injuries; amateur soccer players were exposed to many lower extremity injuries than the professional soccer players; those injuries were sprains, tensiles, strains, contusions and they were occurred mostly in the course of competitions Daha fazlası Daha az

Barut, Çağatay | Kaçar, Dündar

Makale | 2013 | Genel Tıp Dergisi23 ( 2 ) , pp.50 - 52

Bu çalışmada formalin ile fikse edilmiş beyaz, erişkin bir kadın kadavrada sağ bacak arka bölgesinin diseksiyonu sırasında n. suralis yapısının fossa poplitea'nın alt sınırının 10.55 mm aşağısında oluştuğunu tespit ettik (Şekil 1, 'E' transvers hattı). Çalışmamızda bacak topografisi ile ilgili mesafeler ve sinir uzunlukları 0,01 mm hassasiyeti olan dijital bir kumpas kullanılarak ölçülmüştür. Konunun daha kolay anlaşılır olmasını sağlamak amacıyla diseksiyon sahası fotoğraf üzerinde şematize edilerek anatomik lokalizasyonlar işaretlenmiştir (Şekil 1) We identified a superiorly located sural nerve formation 10.55 mm under the poplite . . .al fossa of right sural nerve during the dissection of right volar surface in a white adult female cadaver. Examining the leg, the digital caliper length of lateral sural cutaneous nerve originating from common fibular nerve was 11.76 mm and medial sural cutaneous nerve branching from tibial nerve was 13.88 mm. We identified that medial sural cutaneous nerve, normally branching from between the two heads of gastrocnemius muscle, branches at a superior region, in the lower margin of popliteal fossa. This is a single-sided variation in which sural nerve forms superiorly. Clinically, these types of variations are vital in diagnostic invasive interventions, angiographic applications and treatment surgeries of the region Daha fazlası Daha az

Seçkiner, İlker | Altunkaya, Aykut | Bayrak, Ömer | Akduman, Bülent | Mungan, Aydın

Makale | 2012 | Gaziantep Tıp Dergisi18 ( 2 ) , pp.106 - 108

Tuberoskleroz kompleksi (TSC) nörolojik ve dermatolojik bir hastalık olarak bilinmekteyse de; böbrekte meydana getirdiği değişiklikler nedeniyle sıklıkla karşılaşılabilmekte ve ölüme neden olabilmektedir. Biz bilateral multipl renal anjiomiyolipomu olan tuberosklerozlu bir hastayı sunmak istedik. Renal anjiomiyolipomu olan hastada spontan retroperitoneal hematom meydana geldi ve klinik takiplerinde intraperitoneal kanamayı taklit etmesiyle tanı kondu. Hemorajiyi kontrol etmek için sağ total nefrektomi yapıldı. Ancak hasta post operatif 15. gün zayıf solunum fonksiyonları nedeniyle kaybedildi. Tuberous sclerosis complex (TSC) is know . . .n as a neurological and dermatological disorder, but its renal manifestations are frequent and may cause death. We report a patient with TSC who showed bilateral multiple renal angiomyolipomas. Spontaneous retroperitoneal hematoma caused by renal angiomyolipoma that mimicking intraperitoneal hemorrhage was diagnosed in her clinical follow-up. We performed right total nephrectomy for controlling hemorrhage, but she died due to poor respiratory function, in fifteenth day postoperatively Daha fazlası Daha az

Tokgöz, Hüsnü | Türksoy, Özlem | Erol, Bülent

Makale | 2010 | Marmara Medical Journal23 ( 2 ) , pp.290 - 292

Üriner sistemin üst bölümünün ürotelyal tümörü, relatif olarak nadir görülen malignitelerden biridir. Prostat ve testis kanserlerine özgü serum belirteçleri bilinmesine rağmen, renal ve ürotelyal tümörler için spesifik belirteçlerin tanımlanmasına ihtiyaç vardır. Bu makalede, yüksek preoperatif serum düzeyine sahip Karsinoembryonik antijen (CEA) ve Eritrosit sedimentasyon hızına (ESR) sahip olgu sunulacaktır. Preoperatif metastazı olmayan hastaya uygulanan radikal nefroüreterektomi operasyonu sonrası, histolojik tanı yüksek grade’li renal pelvis ürotelyal karsinomu olarak rapor edilmiştir. Cerrahi sınırlar negatif olup serum CEA ve . . .ESR düzeyinde postoperatif erken dönemde tamamen düzelme görülmüştür. Urothelial tumors of the upper urinary tract are relatively rare malignancies of urinary system. Despite the presence of specific serum parameters for prostate and testicular cancer, new markers need to be identified for renal and urothelial cancers. We report a case of huge renal pelvis tumor with high serum levels of carcinoembryonic antigen (CEA) and erythrocyte sedimentation rate (ESR). No distant metastasis was evident preoperatively. Radical nephroureterectomy was performed and the tumor was histologically diagnosed as high grade urothelial carcinoma of the renal pelvis. Surgical margins were negative and marked decrease in serum level of CEA and normalization of ESR, were noticed immediately after surgery Daha fazlası Daha az

Arpaci, Dilek | Cuhaci, Neslihan | Odemir, Didem | Kaya, Mina Gulfem | Gumus, Mehmet Gumus | Ersoy, Reyhan | Cakir, Bekir

Makale | 2015 | Medicine Science4 ( 4 ) , pp.2857 - 2868

Hypogonadism is a result of testicular/ovarian failure and/or insufficient pituitary stimulation. Various hypothalamo-pituitary abnormalities or lesions can contribute to hypogonadism. Benign or malign tumoural lesions of cellar or paracellar region, may lead to hypogonadism. Therefore, pituitary magnetic resonance imaging (MRI) is needed in patients with hypogonadism. In our study, we aimed to investigate our hypothalamo-pituitary MRI findings of hypogonadal patients. We evaluated 42 isolated hypogonadal patients followed in our clinic. These patients' pituitary MRI findings were analyzed retrospectively. 80.9 % of isolated hypogon . . .adotrophic patients' were male, 19.1 % were female. Pituitary MRI findings of isolated hypogonadotrophic patients revealed that; 59.5% (n=25) were normal, 16.7 % (n=7) pituitary microadenoma, 11.9% (n=5) partial empty sella, 4.7% (n=2) pituitary macroadenoma, 2.4% empty sella (n=1), 2.4% (n=1) ectopic neuropituitary, and 2.4% (n=1) empty sella plus ectopic neuropituitary together. In half of the patients with isolated hypogonadotrophic hypogonadism, pituitary MRI findings may be normal. In these patients, if clinic and laboratory results are harmonious, to determine the diagnosis dynamic tests are required and appropriate therapy must be done, even if pituitary MRI is normal. Hypogonadism is a result of testicular/ovarian failure and/or insufficient pituitary stimulation. Various hypothalamo-pituitary abnormalities or lesions can contribute to hypogonadism. Benign or malign tumoural lesions of cellar or paracellar region, may lead to hypogonadism. Therefore, pituitary magnetic resonance imaging (MRI) is needed in patients with hypogonadism. In our study, we aimed to investigate our hypothalamo-pituitary MRI findings of hypogonadal patients. We evaluated 42 isolated hypogonadal patients followed in our clinic. These patients' pituitary MRI findings were analyzed retrospectively. 80.9 % of isolated hypogonadotrophic patients' were male, 19.1 % were female. Pituitary MRI findings of isolated hypogonadotrophic patients revealed that; 59.5% (n=25) were normal, 16.7 % (n=7) pituitary microadenoma, 11.9% (n=5) partial empty sella, 4.7% (n=2) pituitary macroadenoma, 2.4% empty sella (n=1), 2.4% (n=1) ectopic neuropituitary, and 2.4% (n=1) empty sella plus ectopic neuropituitary together. In half of the patients with isolated hypogonadotrophic hypogonadism, pituitary MRI findings may be normal. In these patients, if clinic and laboratory results are harmonious, to determine the diagnosis dynamic tests are required and appropriate therapy must be done, even if pituitary MRI is normal Daha fazlası Daha az